Ospa wietrzna i półpasiec – nieskuteczność i ryzyko

Przebycie ospy wietrznej w dzieciństwie chroni przed chorobami niedokrwiennymi serca, takimi jak dusznica bolesna i zawał.
Dziecięce choroby zakaźne chroniły przed chorobami niedokrwiennymi serca. Ryzyko wystąpienia ostrych chorób niedokrwiennych uległo znacznemu zmniejszeniu, ale jednocześnie wzrosła zapadalność na dziecięce choroby zakaźne.

Pesonen E., Andsberg E. i in., Dual role of infections as risk factors for coronary heart disease (Podwójna rola infekcji jako czynnika ryzyka wystąpienia chorób niedokrwiennych serca). Atherosclerosis, czerwiec 2007; 192(2): 370-75.

Program powszechnych szczepień przeciwko ospie wietrznej nie jest ani skuteczny, ani opłacalny, a ponadto spowodował gwałtowny wzrost zapadalności na półpasiec.
Wbrew obietnicom, rutynowe szczepienia dzieci przeciwko ospie wietrznej nie tylko nie wyeliminowały wirusa Varicella, ale jeszcze okazały się niezwykle kosztowne i spowodowały niekończący się cykl choroby i leczenia.

Goldman G.S., King P.G., Review of the United States universal varicella vaccination program: Herpes zoster incidence rates, cost effectiveness, and vaccine efficacy based primarily on the Antelope Valley Varicella Active Surveillance Project data (Przegląd programu powszechnych szczepień przeciwko ospie wietrznej w Stanach Zjednoczonych: zapadalność na półpasiec, opłacalność i skuteczność szczepionki w oparciu o dane pochodzące z bazy Antelope Valley Varicella Active Surveillance Project). Vaccine, 25 marca 2013; 31(13): 1680-94.

Program szczepień przeciwko ospie wietrznej nie jest ani skuteczny, ani opłacalny.
Po powszechnych szczepieniach przeciwko ospie wietrznej nastąpiło ograniczenie bodźców egzogennych. Szacujemy, że szczepienia te przyczyniły się do dodatkowych 14,6 miliona przypadków półpaśca wśród osób dorosłych w wieku poniżej 50. roku życia na przestrzeni 50 lat i kosztowały 4,1 miliarda dolarów amerykańskich, czyli 80 milionów rocznie.

Goldman G.S., Cost-benefit analysis of universal varicella vaccination in the U.S. taking into account the closely related herpes-zoster epidemiology (Analiza kosztów i korzyści powszechnych szczepień przeciwko ospie wietrznej w USA z uwzględnieniem epidemiologii półpaśca). Vaccine, 9 maja 2005; 23(25): 3349-55.

– Badania potwierdzające, że program szczepień przeciwko ospie wietrznej jest opłacalny, nie uwzględniają jego niepożądanego wpływu na liczbę przypadków półpaśca.

Goldman G.S., The case against universal varicella vaccination (Sprawa przeciw powszechnym szczepieniom przeciwko ospie wietrznej). Int J Toxicol, wrzesień-październik 2006; 25(5): 313-17.
Literatura naukowa dotycząca bezpieczeństwa szczepionki zawierającej szczep Varicella oraz związanej z nią analizy kosztów i korzyści często podaje optymistyczne szacunki oparte na idealnych założeniach. Wyważona ocena programu powszechnych szczepień przeciwko ospie wietrznej wymaga uwzględnienia szkodliwych wyników i związanych z nimi kosztów.

Goldman G.S., King P.G., Vaccination to prevent varicella: Goldman and King’s response to Myers’ interpretation of Varicella Active Surveillance Project data (Szczepienia przeciwko ospie wietrznej: odpowiedź Goldmana i Kinga na interpretację Myersa danych pochodzących z Varicella Active Surveillance Project). Hum Exp Toxicol, sierpień 2014; 33(8): 886-93.
Kiedy uwzględni się koszty dawki przypominającej przeciwko ospie wietrznej i rosnącą liczbę nawrotów półpaśca, program powszechnych szczepień nie jest ani skuteczny, ani opłacalny.

Szczepienie dzieci przeciwko ospie wietrznej zwiększa ryzyko wystąpienia półpaśca u nastolatków i dorosłych.
Zaobserwowaliśmy wzrost zapadalności na półpasiec towarzyszący spadkowi zapadalności na ospę wietrzną.

Wu P.Y., Wu H.D. i in., Varicella vaccination alters the chronological trends of herpes zoster and varicella (Szczepienia przeciwko ospie wietrznej zmieniają chronologiczne trendy zakażenia wirusami Herpes zoster i Varicella). PloS One, 30 października 2013; 8(10): e77709.

Kontakt osób dorosłych z dziećmi chorującymi na ospę wietrzną chroni przed półpaścem.
Wyniki tego badania wskazują, że szczepienie dzieci przeciwko ospie wietrznej może prowadzić do wydłużenia okresu zwiększonej zapadalności na półpasiec wśród nieszczepionych dorosłych w rezultacie zmniejszenia egzogennej ekspozycji na wirus Varicella zoster.

Thomas S.L., Wheeler J.G., Hall A.J., Contacts with varicella or with children and protection against herpes zoster in adults: a case-control study (Kontakt z wirusem Varicella lub z dziećmi a ochrona przed wirusem Herpes zoster u dorosłych: badanie kliniczno-kontrolne). Lancet, 31 sierpnia 2002; 360(9334): 678-82.

Program szczepień przeciwko ospie wietrznej spowodował zmniejszenie zapadalności na tę chorobę, ale także zwiększenie zapadalności na półpasiec i obniżenie wieku osób zarażonych.
Wzrost zasięgu dziecięcych szczepień przeciwko ospie wietrznej spowodował zmniejszenie liczby zakażeń wirusem Varicella i zwiększenie liczby zakażeń wirusem Herpes zoster.

Yih W.K., Brooks D.R. i in., The incidence of varicella and herpes zoster in Massachusetts as measured by the Behavioral Risk Factor Surveillance System (BRFSS) during a period of increasing varicella vaccine coverage, 1998-2003 (Liczba zakażeń wirusami Varicella i Herpes zoster w Massachusetts według danych z Systemu Badania Wskaźnika Ryzyka Behawioralnego (BRFSS) w okresie wzrostu zasięgu szczepień przeciwko ospie wietrznej, 1998-2003). BMC Public Health, 16 czerwca 2005; 5: 68.

Davies E.C., Langston D.P. i in., Herpes zoster ophthalmicus: declining age at presentation (Półpasiec oczny: obniżenie wieku występowania choroby). Br J Ophthalmol, 15 lipca 2015. [publikacja w wersji elektronicznej].
Nasze badanie wskazuje, że szczepienie dzieci przeciwko ospie wietrznej stanowi możliwe wyjaśnienie wyższej zapadalności i obniżenia średniego wieku pacjentów ze zdiagnozowanym półpaścem ocznym.

„Sukces” programu szczepień dzieci przeciwko ospie wietrznej zwiększa zapadalność na półpasiec wśród dorosłych.
Szczepionka przeciwko ospie wietrznej o stuprocentowej skuteczności podana rocznym dzieciom, po 31 latach spowodowałaby wzrost zapadalności na półpasiec 1,75 razy. Przewiduje się, że ten wzrost nastąpi w młodszych grupach wiekowych, niż przyjmują aktualne założenia”.

Ogunjimi B., Willem L. i in., Integrating between-host transmission and within-host immunity to analyze the impact of varicella vaccination on zoster (Integracja transmisji między organizmami gospodarzy i odporności gospodarza w celu zbadania wpływu szczepienia przeciwko ospie wietrznej na wirus zoster). Elife, 11 lipca 2015; 4: e07116.

Jardine A., Conaty S.J. i in., Herpes zoster in Australia: evidence of increase in incidence in adults attributable to varicella immunization? (Wirus Herpes zoster w Australii: wzrost zapadalności wśród dorosłych związany ze szczepieniem przeciwko ospie wietrznej?). Epidemiol Infect, maj 2011; 139(5): 658-65.
Goldman G.S., Universal varicella vaccination: efficacy trends and effect on herpes zoster (Powszechne szczepienia przeciwko ospie wietrznej: trendy skuteczności i wpływ na Herpes zoster). Int J Toxicol, lipiec-sierpień 2005; 24(4): 205-13.
Wskaźnik hospitalizacji w poważnych przypadkach półpaśca i roczne wydatki szpitali na opiekę znacząco wzrosły po wprowadzeniu szczepionki przeciwko ospie wietrznej.
Obniżenie wskaźnika hospitalizacji i szpitalnych kosztów związanych z leczeniem zakażeń wirusem Varicella było mniejsze niż wzrost wskaźnika hospitalizacji i szpitalnych kosztów związanych z leczeniem zakażeń wirusem Herpes zoster”.

Patel M.S., Gebremariam A., Davis M.M., Herpes zoster-related hospitalizations and expenditures before and after introduction of the varicella vaccine in the United States (Hospitalizacja związana z zakażeniem wirusem Herpes zoster a wydatki przed i po wprowadzeniu szczepionki przeciwko ospie wietrznej w Stanach Zjednoczonych). Infect Control Hosp Epidemiol, grudzień 2008; 29(12): 1157-63.

Naukowcy wiedzieli, że szczepienie dzieci przeciwko ospie wietrznej spowoduje epidemię półpaśca wśród dorosłych.
Można się spodziewać, że masowe szczepienia przeciwko ospie wietrznej spowodują poważną epidemię spowodowaną wirusem Herpes zoster, która dotknie ponad 50% osób, które w chwili wprowadzenia szczepionki są w wieku 10–44 lat.

Brisson M., Gay N.J. i in., Exposure to varicella boosts immunity to herpes-zoster: implications for mass vaccination against chickenpox (Ekspozycja na wirus Varicella pobudza odporność na wirus Herpes zoster: implikacje dla masowych szczepień przeciwko ospie wietrznej). Vaccine, 7 czerwca 2002; 20(19-20): 2500-7.

Edmunds W.J., Brisson M. i in., Varicella vaccination: a double-edged sword? (Szczepienie przeciwko ospie wietrznej: miecz obosieczny?). Commun Dis Public Health, wrzesień 2002; 5(3): 185-86.
Imponujący spadek zapadalności na ospę wietrzną obserwowany w USA może okazać się mieczem obosiecznym, zapowiadając równie znaczący wzrost przypadków zakażeń wirusem zoster w ciągu kolejnych kilkudziesięciu lat, dopóki nie zostaną podjęte inne kroki zapobiegawcze.

Nieetyczne jest zwiększanie zapadalności na półpasiec wśród osób dorosłych i w podeszłym wieku poprzez zmniejszanie zapadalności na ospę wietrzną u dzieci.
Wprowadzenie programu szczepień mogło poprawić zdrowie jednej grupy populacyjnej (dzieci) kosztem innej (osoby dorosłe i w podeszłym wieku).

Luyten J., Ogunjimi B., Beutels P., Varicella-zoster virus vaccination under the exogenous boosting hypothesis: Two ethical perspectives (Szczepienie przeciwko ospie wietrznej w świetle hipotezy o bodźcach egzogennych: dwie perspektywy etyczne). Vaccine, 25 października 2014; 32(52): 7175-78.

Kelly H.A., Grant K.A. i in., Decreased varicella and increased herpes zoster incidence at a sentinel medical deputising service in a setting of increasing varicella vaccine coverage in Victoria, Australia, 1998 to 2012 (Obniżenie zapadalności na ospę wietrzną i wzrost zapadalności na półpasiec na podstawie danych z systemu lekarskich wizyt domowych wskutek zwiększenia zasięgu szczepień przeciwko ospie wietrznej w stanie Wiktoria w Australii, w latach 1998–2012). Euro Surveill, 16 października 2014; 19(41): pii = 20926.
W latach 1998–2012 standaryzowane względem wieku ryzyko zachorowań na ospę wietrzną, określane na podstawie konsultacji medycznych [z krajowego systemu lekarskich wizyt domowych] zmniejszyło się o połowę, podczas gdy standaryzowane względem wieku ryzyko zachorowań na półpasiec niemal się podwoiło. Obie zmiany były statystycznie znaczące.

Dzieci szczepione przeciwko ospie wietrznej zarażają się wirusem ze szczepionki i chorują na półpasiec.
Szczepienie dzieci przeciwko ospie wietrznej spowodowało obniżenie zapadalności na tę chorobę, ale zapoczątkowało zakażenia szczepionkowym wirusem Herpes zoster.

Chun C., Weinmann S. i in., Laboratory characteristics of suspected herpes zoster in vaccinated children (Laboratoryjne cechy wirusa herpes zoster u zaszczepionych dzieci). Pediatr Infect Dis J, sierpień 2011; 30(8): 719-21.

Weinmann S., Chun C. i in., Incidence and clinical characteristics of herpes zoster among children in the varicella vaccine era, 2005-2009 (Zapadalność i cechy kliniczne wirusa Herpes zoster wśród dzieci w dobie szczepionki przeciwko ospie wietrznej, 2005–2009). J Infect Dis, 1 grudnia 2013; 208(11): 1859-68.
Szczepionkowy szczep wirusa Herpes zoster może zaatakować po podaniu szczepionki przeciwko ospie wietrznej.

Szczepionka przeciwko ospie wietrznej w Korei Południowej jest stosunkowo nieskuteczna i powoduje wzrost zapadalności na tę chorobę.
Wysoka wyszczepialność, szczyt zapadalności utrzymujący się na tym samym poziomie, wysoki odsetek nawrotów choroby i znikome złagodzenie przebiegu choroby u zaszczepionych pacjentów wskazują, że szczepienia przeciwko ospie wietrznej nie pozwalają na skuteczne zapobieganie tej chorobie w Korei Południowej.

Oh S.H., Choi E.H. i in., Varicella and varicella vaccination in South Korea (Ospa wietrzna i szczepienia w Korei Południowej), Clin Vaccine Immunol, maj 2014; 21(5): 762-68.

Szczepionka przeciwko półpaścowi może spowodować poważne niepożądane reakcje, a jej skutki długofalowe są nieznane.
Czas trwania ochrony dłuższy niż 4 lata po podaniu szczepionki Zostavax jest nieznany.

Merck & Co., Inc., Zostavax® (Zoster vaccine live), prescribing information (Zostavax® (żywa szczepionka zawierająca wirus półpaśca), charakterystyka produktu leczniczego). Pierwotnie zatwierdzone w USA: 2006; korekta: luty 2014.

Szczepionka przeciwko półpaścowi znacząco zwiększa ryzyko wystąpienia zapalenia stawów, alopecji i innych poważnych niepożądanych reakcji.
W porównaniu z osobami nieszczepionymi, u pacjentów, którym podano szczepionkę przeciwko półpaścowi, ryzyko wystąpienia zapalenia stawów i alopecji wzrastało odpowiednio 2,2 i 2,7 razy.

Lai Y.C., Yew Y.W., Severe autoimmune adverse events post herpes zoster vaccine: a case-control study of adverse events in a national database (Poważne niepożądane reakcje autoimmunologiczne po otrzymaniu szczepionki zawierającej szczep Herpes zoster: badanie kliniczno-kontrolne niepożądanych reakcji na podstawie krajowej bazy danych). J Drugs Dermatol, 1 lipca 2015; 14(7): 681-84.

Fried, R.E., Herpes zoster (Wirus Herpes zoster) N Engl J Med., 13 października 2013; 369:1765-66. [List].
Wskaźnik występowania poważnych niepożądanych reakcji związanych ze szczepionką przeciwko półpaścowi wzrósł o 36% u osób po 60. roku życia [w porównaniu z grupą kontrolną]. Skuteczność i bezpieczeństwo szczepionki przeciwko półpaścowi u osób w podeszłym wieku budzą wątpliwości.

Nowa szczepionka przeciwko półpaścowi zawiera AS01B – adiuwant o nieznanych skutkach długofalowych.
Zaostrzenie lub wywoływanie chorób o podłożu immunologicznym u osób podatnych jest hipotetyczną kwestią dotyczącą szczepionek zawierających nowe adiuwanty, takie jak AS01B, ze względu na ich skutki immunostymulacyjne.

Lal H., Cunningham A.L. i in., Efficacy of an adjuvanted herpes zoster subunit vaccine in older adults (Skuteczność szczepionki podjednostkowej z adiuwantem przeciwko półpaścowi u osób w podeszłym wieku). NEJM, 28 maja 2015; 372: 2087-96.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Ryzyko powikłań poszczepiennych u wcześniaków i noworodków o niskiej urodzeniowej masie ciała

Szczepienie wcześniaków może powodować powikłania sercowo-oddechowe.
Nasze badania ujawniły, że niektóre szczepionki, w tym DTaP, nawet jeśli były podawane pojedynczo, miały związek z niepożądanymi reakcjami w postaci zaburzeń w pracy serca i oddychaniu oraz nieprawidłowym stężeniem CRP u wcześniaków na oddziale intensywnej opieki. Jednak liczba takich przypadków była wyższa przy jednoczesnym podawaniu wielu szczepionek niż przy podawaniu jednej.

Pourcyrous M., Korones S.B. i in., Primary immunization of premature infants with gestational age less than 35 weeks: cardiorespiratory complications and C-reactive protein responses associated with administration of single and multiple separate vaccines simultaneously (Podstawowe szczepienia wcześniaków, u których wiek ciążowy nie przekracza 35 tygodni: występowanie zaburzeń w pracy serca i oddychaniu oraz reakcje CRP związane z podaniem pojedynczej szczepionki i wielu oddzielnych szczepionek jednocześnie). J Pediatr, sierpień 2007; 151(2): 167-72.

Niepożądane reakcje sercowo-oddechowe u zaszczepionych wcześniaków są powszechne.
Stwierdzamy, że niepożądane reakcje sercowo-oddechowe na podstawowe szczepienia są powszechne u wcześniaków o niskiej urodzeniowej masie ciała.

Meinus C., Schmalisch G. i in., Adverse cardiorespiratory events following primary vaccination of very low birth weight infants (Niepożądane reakcje sercowo-oddechowe po podstawowych szczepieniach niemowląt o bardzo niskiej urodzeniowej masie ciała). J Pediatr (Rio J), marzec-kwiecień 2012; 88(2): 137-42.

Buijs S.C., Boersma B., Cardiorespiratory events after first immunization in premature infants: a prospective cohort study (Powikłania sercowo-oddechowe po pierwszym szczepieniu u wcześniaków: prospektywne badanie kohortowe). Ned Tijdschr Geneeskd 2012; 156(3): A3797. [W języku holenderskim].
Flatz-Jequier A., Posfay-Barbe K.M. i in., Recurrence of cardiorespiratory events following repeat DTaP-based combined immunization in very low birth weight premature infants (Nawrót powikłań sercowo-oddechowych po powtórnym podaniu skojarzonej szczepionki DTaP u wcześniaków o bardzo niskiej urodzeniowej masie ciała). J Pediatr, wrzesień 2008; 153(3): 429-31.
Poważne niepożądane reakcje u zaszczepionych wcześniaków są powszechne.
Poszczepienne powikłania sercowo-oddechowe są stosunkowo powszechne u wcześniaków.. Problemy występowały znacznie częściej, jeśli szczepionkę podano przed upływem 70. dnia życia.

Sen S., Cloete Y. i in., Adverse events following vaccination in premature infants (Poszczepienne niepożądane reakcje u wcześniaków). Acta Paediatr, sierpień 2001; 90(8): 916-20.

Faldella G., Galletti S. i in., Safety of DTaP-IPV-HIb-HBV hexavalent vaccine in very premature infants (Bezpieczeństwo sześciowalentnej szczepionki DTaP-IPV-Hib-HBV podawanej przedwcześnie urodzonym dzieciom). Vaccine, 22 stycznia 2007; 25(6): 1036-42.
Podanie szczepionki sześciowalentnej (DTaP, nieaktywnej szczepionki przeciwko polio, Hib i wirusowemu zapaleniu wątroby typu B) może spowodować bezdech/bradykardię/desaturację u wcześniaków cierpiących na choroby przewlekłe.

Wcześniaki należy monitorować do 72 godzin po szczepieniu z uwagi na zwiększone ryzyko wystąpienia poważnych powikłań sercowo-oddechowych.
U wcześniaków, które są wystarczająco rozwinięte, aby poddać je pierwszemu szczepieniu przed wypisaniem ze szpitala, należy monitorować aktywność sercowo-oddechową przez 72 godziny po szczepieniu.

Lee J., Robinson J.L., Spady D.W., Frequency of apnea, bradycardia, and desaturations following first diphtheria-tetanus-pertussis-inactivated polio-Haemophilus influenzae type B immunization in hospitalized preterm infants (Częstotliwość bezdechu, bradykardii i desaturacji po pierwszym szczepieniu przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi, polio, Haemophilus influenzae typu B u hospitalizowanych wcześniaków). BMC Pediatr, 19 stycznia 2006; 6:20.

Pourcyrous M., Korones S.B. i in., Interleukin-6, C-reactive protein, and abnormal cardiorespiratory responses to immunization in premature infants (Nieprawidłowe stężenie interleukiny 6 i białka c-reaktywnego oraz niepożądane reakcje sercowo-oddechowe u szczepionych wcześniaków). Pediatrics, marzec 1998; 101(3): E3.
Częstotliwość problemów sercowo-oddechowych oraz sporadycznie występujące powikłania o dużej intensywności wskazują na konieczność monitorowania wcześniaków przez około 48 godzin po rutynowym szczepieniu.

Wysokie ryzyko bezdechu i bradykardii u zaszczepionych wcześniaków.
Młodszy wiek, mniejsza masa ciała i poważna choroba tuż po urodzeniu należą do czynników pozwalających przewidywać wystąpienie poszczepiennego bezdechu u niemowląt przebywających na oddziale intensywnej opieki, które w czasie 24 godzin przed zaszczepieniem nie cierpiały na bezdech.

Klein N.P., Massolo M.L. i in., Risk factors for developing apnea after immunization in the neonatal intensive care unit (Czynniki ryzyka wystąpienia bezdechu poszczepiennego u niemowląt na oddziale intensywnej opieki). Pediatrics, marzec 2008; 121(3): 463-69.

10. Schulzke S., Heininger U. i in., Apnoea and bradycardia in preterm infants following immunization with pentavalent or hexavalent vaccines (Bezdech i bradykardia u wcześniaków występujące po podaniu szczepionki pięciowalentnej lub sześciowalentnej). Eur J Pediatr 2005; 164: 432-35.

Zaleca się monitorowanie wszystkich wcześniaków poddanych szczepieniu na oddziale intensywnej opieki.

Clifford V., Crawford N.W. i in., Recurrent apnoea post immunisation: Informing re-immunisation policy (Nawracający bezdech poszczepienny: polityka informacyjna dotycząca szczepień przypominających). Vaccine, 5 sierpnia 2011; 29(34): 5681-87.
Wcześniakom o bardzo niskiej urodzeniowej masie ciała lub bardzo młodym wieku grozi ryzyko bezdechu i bradykardii po zaszczepieniu.
Bezdech występował znacznie częściej u dzieci, które w chwili szczepienia były młodsze.

Furck A.K., Richter J.W., Kattner E., Very low birth weight infants have only few adverse events after timely immunization (U niemowląt o bardzo niskiej urodzeniowej masie ciała, poddanych terminowemu szczepieniu, pojawia się niewiele niepożądanych reakcji). J Perinatol, luty 2010; 30(2): 118-21.

Sánchez P.J., Laptook A.R. i in., Apnea after immunization of preterm infants (Poszczepienny bezdech u wcześniaków). J Pediatr, maj 1997; 130(5): 746-51.
Hacking D.F., Davis P.G. i in., Frequency of respiratory deterioration after immunisation in preterm infants (Częstość poszczepiennego pogorszenia wydolności oddechowej u wcześniaków). J Paediatr Child Health, grudzień 2010; 46(12): 742-48.
Zaszczepionym wcześniakom grozi niebezpieczny dla życia bezdech.
Decydując się na zaszczepienie wcześniaków, należy uwzględnić zarówno korzyści wczesnego uodpornienia, jak i ryzyko wystąpienia bezdechu i bradykardii.

Botham S.J., Isaacs D., Henderson-Smart D.J., Incidence of apnoea and bradycardia in preterm infants following DTPw and Hib immunization — a prospective study (Liczba przypadków bezdechu i bradykardii u wcześniaków po podaniu szczepionek DTPw i Hib – badanie prospektywne). J Paediatr Child Health, październik 1997; 33(5): 418-21.

Slack H.D., Schapira D., Severe apnoeas following immunisation in premature infants (Poważne przypadki poszczepiennego bezdechu u wcześniaków). Arch Dis Child Fetal Neonatal Ed, lipiec 1999; 81(1): F67-68.
Z naszego doświadczenia wyraźnie wynika, że część wcześniaków jest narażona na niebezpieczny dla życia bezdech poszczepienny.

Cooper P.A., Madhi S.A. i in., Apnea and its possible relationship to immunization in ex-premature infants (Bezdech i jego możliwy związek ze szczepieniem u wcześniaków). Vaccine, 25 czerwca 2008; 26(27-28): 3410-13.
Wcześniaki mają niedojrzały układ odpornościowy i nie zawsze powinny być szczepione jak donoszone noworodki.
Wcześniaki mają niedojrzały układ odpornościowy, co może wpływać na sposób reakcji na szczepionki.

D’Angio C.T., Hall C.B., Timing of vaccinations in premature infants (Terminy szczepień wcześniaków). BioDrugs, maj 2000; 13(5): 335-46.

D’Angio C.T., Active immunization of premature and low birth weight infants: a review of immunogenicity, efficacy, and tolerability (Czynne uodparnianie wcześniaków i niemowląt o niskiej urodzeniowej masie ciała: ocena immunogenności, skuteczności i tolerancji). Paediatr Drugs 2007; 9(1): 17-32.
U wcześniaków może występować trwale niższe miano przeciwciał niż u donoszonych niemowląt nawet po wielu latach od otrzymania pierwszych szczepionek.

Szczepienie niemowląt o wyjątkowo niskiej urodzeniowej masie ciała zwiększa ryzyko wystąpienia sepsy, konieczności wspomagania oddychania i intubacji.
U wszystkich niemowląt o wyjątkowo niskiej urodzeniowej masie ciała, znajdujących się na oddziale intensywnej opieki, stwierdzono zwiększoną zapadalność na sepię i konieczność wspomagania oddychania i intubacji po rutynowych szczepieniach.

DeMeo S.D., Raman S.R. i in., Adverse events after routine immunization of extremely low-birth-weight infants (Niepożądane reakcje po rutynowych szczepieniach niemowląt o wyjątkowo niskiej urodzeniowej masie ciała). JAMA Pediatr, 1 czerwca 2015.

Szczepienie donoszonych niemowląt o niskiej urodzeniowej masie ciała jest ryzykowne i może skutkować koniecznością hospitalizacji lub interwencji medycznej na oddziale pomocy doraźnej.
Wydaje się, że niższa urodzeniowa masa ciała jest skorelowana z wyższym prawdopodobieństwem wizyt na oddziale pomocy doraźnej.

Wilson K., Hawken S., i in., Impact of birth weight at term on rates of emergency room visits and hospital admissions following vaccination at 2 months of age (Wpływ urodzeniowej masy ciała niemowląt urodzonych w terminie na wskaźnik hospitalizacji lub interwencji medycznej na oddziale pomocy doraźnej po szczepieniu w wieku 2 miesięcy). Vaccine, 26 października 2011; 29(46): 8267-74.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Ryzyko związane z Tiomersalem i rtęcią w szczepionkach

U niemowląt, którym podano szczepionki zawierające rtęć, znacząco wzrastało prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu.
Niniejsze badanie dostarcza nowych danych epidemiologicznych potwierdzających związek między rosnącą ekspozycją na rtęć organiczną zawartą w szczepionkach dla dzieci z tiomersalem a późniejszym ryzykiem wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu.

Geier D.A., Hooker B.S. i in., A two-phase study evaluating the relationship between thimerosal-containing vaccine administration and the risk for an autism spectrum disorder diagnosis in the United States (Dwufazowe badanie oceniające związek między podawaniem zawierających tiomersal szczepionek i ryzykiem diagnozy zaburzeń ze spektrum autyzmu w Stanach Zjednoczonych). Transl Neurodegener, 19 grudnia 2013; 2(1): 25.

U niemowląt, którym podano szczepionki zawierające rtęć, wystąpiły zaburzenia mowy i snu oraz autyzm.
Ta analiza wskazuje, że wysoka ekspozycja na etylortęć pochodzącą z zawierających tiomersal szczepionek podawanych w pierwszym miesiącu życia zwiększa ryzyko wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych.

Verstraeten T., Davies R. i in., Increased risk of developmental neurologic impairment after high exposure to thimerosal-containing vaccine in first month of life (Zwiększone ryzyko zaburzeń neurorozwojowych występujących po wysokiej ekspozycji na szczepionkę zawierającą tiomersal w pierwszym miesiącu życia). Proceedings of the Epidemic Intelligence Service Annual Conference, t. 49 (Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorobom; Atlanta, GA, USA, kwiecień 2000).

Zaburzenia neurorozwojowe występują znacząco częściej u dzieci, którym podano szczepionki zawierające rtęć.
Niniejsze badanie dostarcza nowych danych epidemiologicznych potwierdzających znaczący związek między rosnącą ekspozycją na rtęć organiczną zawartą w szczepionkach dla dzieci z tiomersalem a późniejszym ryzykiem wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych.

Geier D.A., Hooker B.S. i in., A dose-response relationship between organic mercury exposure from thimerosal-containing vaccines and neurodevelopmental disorders (Zależność dawka–reakcja łącząca ekspozycję na rtęć organiczną pochodzącą ze szczepionek zawierających tiomersal i zaburzenia neurorozwojowe). Int J Environ Res Public Health, 5 września 2014; 11(9): 9156-70.

Opóźnienie rozwoju występuje trzy razy częściej u dzieci, którym podano szczepionki z rtęcią.
Niniejsze badanie dostarcza nowych istotnych danych epidemiologicznych potwierdzających znaczący związek między rosnącą ekspozycją na rtęć organiczną zawartą w szczepionkach dla dzieci z tiomersalem a późniejszym ryzykiem wystąpienia specyficznego opóźnienia rozwoju u dzieci płci męskiej i żeńskiej.

Geier D.A., Kern J.K. i in., Thimerosal-containing hepatitis b vaccination and the risk for diagnosed specific delays in development in the United States: A case-control study in the vaccine safety datalink (Zawierająca tiomersal szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B a ryzyko diagnozy specyficznego opóźnienia rozwoju w Stanach Zjednoczonych: badanie kliniczno-kontrolne przy użyciu bazy danych bezpieczeństwa szczepionek). North Am J Med Sci 2004; 6: 519-31.

Ekspozycja niemowląt na szczepionki zawierające tiomersal niekorzystnie wpływa na ich rozwój psychomotoryczny – zdolność raczkowania, chodzenia i biegania.

Wyniki wskazują, że etylortęć nie jest całkowicie nieszkodliwa na pierwszym etapie życia i może być odpowiedzialna za słabszy rozwój psychomotoryczny u dzieci.

Mrozek-Budzyn D., Majewska R. i in., Neonatal exposure to thimerosal from vaccines and child development in the first 3 years of life (Ekspozycja niemowląt na tiomersal zawarty w szczepionkach a rozwój dziecka w ciągu pierwszych trzech lat życia). Neurotoxicol Teratol, listopad-grudzień 2012; 34(6): 592-97.

Prawdopodobieństwo wystąpienia niepełnosprawności rozwojowej było dziewięciokrotnie wyższe u chłopców, którym podano zawierające rtęć szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B niż u chłopców nieszczepionych.
To badanie pozwoliło uzyskać statystycznie znaczące dane wskazujące, że u chłopców w Stanach Zjednoczonych, zaszczepionych serią trzech dawek w okresie, kiedy produkowano szczepionki z tiomersalem, częściej występowała niepełnosprawność rozwojowa niż u chłopców nieszczepionych.

Gallagher C., Goodman M., Hepatitis B triple series vaccine and development al disability in US children aged 1-9 years (Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B podawana w trzech dawkach a niepełnosprawność rozwojowa u amerykańskich dzieci w wieku 1–9 lat). Toxicol Environ Chem wrzesień–październik 2008; 90(5): 997-1008.

Prawdopodobieństwo wystąpienia autyzmu było trzykrotnie wyższe u chłopców, którym podano zawierające rtęć szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, niż u chłopców nieszczepionych.
Ryzyko wystąpienia autyzmu u chłopców szczepionych jako noworodki było trzykrotnie wyższe niż u chłopców nieszczepionych lub zaszczepionych po upływie pierwszego miesiąca życia.

Gallagher C.M., Goodman M.S., Hepatitis B vaccination of male neonates and autism diagnosis, NHIS 1997-2002 (Szczepienie noworodków płci męskiej przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B a diagnoza autyzmu, NHIS 1997–2002). J Toxicol Environ Health A 2010; 73(24): 1665-77.

Autyzm, upośledzenie umysłowe i zaburzenia mowy występowały znacząco częściej u dzieci, którym podano szczepionki DTaP z tiomersalem.
Niniejsze badanie dostarcza nowych istotnych danych epidemiologicznych potwierdzających znaczący związek między zwiększoną ekspozycją na rtęć organiczną zawartą w szczepionkach dla dzieci konserwowanych tiomersalem a późniejszym ryzykiem wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych.

Geier D.A., Kern J.K. i in., The risk of neurodevelopmental disorders following a Thimerosal-preserved DTaP formulation in comparison to its Thimerosal-reduced formulation in the Vaccine Adverse Event Reporting System (VAERS) (Porównanie ryzyka zaburzeń neurorozwojowych po podaniu szczepionki DTaP konserwowanej tiomersalem a jej odpowiednika o obniżonej zawartości tiomersalu na podstawie systemu zgłoszeń niepożądanych reakcji poszczepiennych (VAERS)). J Biochem Pharmacol Res, czerwiec 2014; 2(2): 64-73.

Autyzm, upośledzenie umysłowe i zaburzenia osobowości występowały częściej u dzieci, które otrzymały szczepionki z tiomersalem.
Niniejsze badanie dostarcza dodatkowych danych epidemiologicznych potwierdzających związek między zwiększoną ekspozycją na rtęć zawartą w szczepionkach dla dzieci zawierających tiomersal a zaburzeniami neurorozwojowymi.

Geier D.A., Geier M.R., An assessment of the impact of thimerosal on childhood neurodevelopmental disorders (Ocena wpływu tiomersalu na zaburzenia neurorozwojowe wieku dziecięcego). Pediatr Rehabil, kwiecień–czerwiec 2003; 6(2): 97-102.

Wskaźniki autyzmu i upośledzenia umysłowego były sześciokrotnie wyższe u dzieci, które otrzymały szczepionki DTaP z tiomersalem.
Niniejsze badanie, bazując na dziesiątkach milionów dawek szczepionki podawanej w Stanach Zjednoczonych, dostarcza pierwszych danych epidemiologicznych, które łączą tiomersal wstrzykiwany ze szczepionkami z zaburzeniami neurorozwojowymi.

Geier M.R., Geier D.A., Neurodevelopmental disorders after thimerosalcontaining vaccines: a brief communication (Zaburzenia neurorozwojowe po podaniu szczepionek zawierających tiomersal: krótki komunikat). Exp Biol Med. (Maywood), czerwiec 2003; 228(6): 660-64.

Geier D., Geier M.R., Neurodevelopmental disorders following thimerosal-containing childhood immunizations: a follow-up analysis (Zaburzenia neurorozwojowe po podaniu szczepionek ochronnych dla dzieci zawierających tiomersal: analiza kontrolna). Int J Toxicol, listopad–grudzień 2004; 23(6): 369-76.
Niniejsze badanie dostarcza dodatkowych danych epidemiologicznych potwierdzających wcześniejsze dane epidemiologiczne, kliniczne i eksperymentalne, według których podawanie szczepionek zawierających tiomersal spowodowało w Stanach Zjednoczonych znaczący wzrost liczby przypadków zaburzeń neurorozwojowych u dzieci.

Ryzyko wystąpienia autyzmu, upośledzenia umysłowego i zaburzeń osobowości znacząco wzrosło u dzieci, które otrzymały szczepionki zawierające tiomersal.
Znaczący wzrost ryzyka wystąpienia autyzmu, zaburzeń mowy, upośledzenia umysłowego, zaburzeń osobowości, zaburzeń myślenia, ataksji i zaburzeń neurorozwojowych w ogóle, przy minimalnym błędzie systematycznym i zakłóceniach, powiązano z ekspozycją na szczepionki zawierające tiomersal.

Geier D.A., Geier M.R., A meta-analysis epidemiological assessment of neurodevelopmental disorders following vaccines administered from 1994 through 2000 in the United States (Metaanalityczna ocena epidemiologiczna zaburzeń neurorozwojowych po otrzymaniu szczepionek w Stanach Zjednoczonych w latach 1994–2000). Neuro Endocrinol Lett, sierpień 2006; 27(4): 401-13.

Geier D.A., Geier M.R., A comparative evaluation of the effects of MMR immunization and mercury doses from thimerosal-containing childhood vaccines on the population prevalence of autism (Ewaluacja porównawcza wpływu szczepień ochronnych MMR i dawek rtęci zawartych w szczepionkach dla dzieci zawierających tiomersal na prewalencję autyzmu w populacji). Med Sci Monit, marzec 2004; 10(3): PI33-9.
Dane epidemiolologiczne wskazują na bezpośredni związek ilości rtęci w szczepionkach zawierających tiomersal z prawdopodobieństwem wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych, a także między szczepionkami zawierającymi wirusa odry i poważnymi zaburzeniami neurologicznymi. Zaleca się usunięcie tiomersalu z wszystkich szczepionek oraz podjęcie dodatkowych badań nad sposobem produkcji szczepionki MMR o ulepszonym profilu bezpieczeństwa.

Istnieje znaczący związek między zaburzeniami ze spektrum autyzmu wstecznego a ilością rtęci, jaką otrzymywały dzieci w szczepionkach zawierających tiomersal.
Nie ulega wątpliwości, że chociaż czynniki genetyczne są istotne dla patogenezy zaburzeń ze spektrum autyzmu (ASD), ekspozycja na rtęć może wywoływać dysfunkcje immunologiczne, sensoryczne, neurologiczne, motoryczne i behawioralne, podobne do cech definiujących lub powiązanych z ASD.

Geier D.A., Geier M.R., A case series of children with apparent mercury toxic encephalopathies manifesting with clinical symptoms of regressive autistic disorders (Seria przypadków dzieci z widocznymi encefalopatiami toksycznymi wywołanymi rtęcią, manifestującymi się klinicznymi objawami zaburzeń autyzmu wstecznego). J Toxicol Environ Health A, 15 maja 2007; 70(10): 837-51.

Finansowana przez CDC baza danych wskazuje na znaczące związki między tiomersalem zawartym w szczepionkach a zaburzeniami neurorozwojowymi, takimi jak autyzm i ADD.
To badanie wykazało, że ekspozycja na rtęć pochodzącą z zawierających tiomersal szczepionek podawanych w USA była stałym, znaczącym czynnikiem ryzyka wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych.

Geier D.A., Geier M.R., A two-phased population epidemiological study of the safety of thimerosal-containing vaccines: a follow-up analysis (Dwufazowe populacyjne badanie epidemiologiczne nad bezpieczeństwem szczepionek zawierających tiomersal: analiza kontrolna). Med. Sci Monit, kwiecień 2005; 11(4): CR160-70.

Young H.A., Geier D.A. i in., Thimerosal exposure in infants and neurodevelopmental disorders: an assessment of computerized medical records in the Vaccine Safety Datalink (Ekspozycja na tiomersal u niemowląt a zaburzenia neurorozwojowe: ocena danych z dokumentacji medycznej w komputerowej bazie bezpieczeństwa szczepionek (VSD)). J Neurol Sci, 15 sierpnia 2008; 271(1-2): 110-18.
Zaobserwowano znacząco wyższą względną częstość występowania autyzmu, zaburzeń ze spektrum autyzmu, tików, zespołu zaburzeń uwagi i zaburzeń emocjonalnych przy ekspozycji na rtęć pochodzącą ze szczepionek zawierających tiomersal.

Młode myszy i szczury, którym wszczepiono tiomersal (rtęć), wykazywały zaburzenia zachowania charakterystyczne dla dzieci autystycznych.
Ekspozycja noworodków myszy na wyższą dawkę tiomersalu/rtęci wywołała u nich, po osiągnięciu dojrzałości, zachowania podobne do autystycznych i depresyjnych, co wskazuje na długotrwałe utrzymywanie się niepożądanych skutków w ich mózgach.

Li X., Qu F. i in., Transcriptomic analyses of neurotoxic effects in mouse brain after intermittent neonatal administration of thimerosal (Analizy transkryptomiczne neurotoksycznych skutków, jakie w mózgu myszy wywołuje przerywane podawanie im tiomersalu w okresie noworodkowym). Toxicol Sci, czerwiec 2014; 139(2): 452-65.

Olczak M., Duszczyk M. i in., Persistent behavioral impairments and alterations of brain dopamine system after early postnatal administration of thimerosal in rats (Trwałe upośledzenie behawioralne i zmiany w układzie dopaminergicznym w mózgu szczurów, którym podano tiomersal we wczesnym okresie poporodowym). Behav Brain Res, 30 września 2011; 223(1): 107-18.
Te dane potwierdzają, że podanie tiomersalu we wczesnym okresie poporodowym wywołuje trwałe zaburzenia neurobehawioralne i zmiany neurochemiczne w mózgu, w zależności od przyjętej dawki oraz płci. Jeśli podobne zmiany będą zachodziły u dzieci narażonych na ekspozycję na tiomersal/rtęć, mogą one przyczynić się do wystąpienia zaburzeń neurorozwojowych.

W mózgach młodych szczurów, którym wstrzykiwano tiomersal w dawkach stosowanych w szczepionkach dla niemowląt, nastąpiły poważne zmiany patologiczne.
Te wyniki potwierdzają neurotoksyczny wpływ tiomersalu w dawkach stosowanych w szczepionkach dla niemowląt (lub w dawkach wyższych) na rozwój mózgu u szczurów, co wskazuje na prawdopodobny udział tego związku rtęci w wywoływaniu zaburzeń neurorozwojowych.

Olczak M., Duszczyk M. i in., Lasting neuropathological changes in rat brain after intermittent neonatal administration of thimerosal (Trwałe zmiany neuropatologiczne w mózgu szczurów po przerywanym podawaniu im tiomersalu w okresie noworodkowym). Folia Neuropathol, 2010; 48(4): 258-69.

Olczak M., Duszczyk M. i in., Neonatal administration of thimerosal causes persistent changes in mu opioid receptors in the rat brain (Podawanie tiomersalu noworodkom szczurów wywołuje trwałe zmiany w receptorach opioidowych w ich mózgach). Neurochem Res listopad 2010; 35(11): 1840-7.
Te dane potwierdzają, że ekspozycja na tiomersal we wczesnym okresie postnatalnym powoduje trwałe zmiany w gęstości receptorów opioidowych w mózgu oraz inne zmiany neuropatologiczne, które mogą zaburzać rozwój mózgu.

Wstrzykując szczurom tiomersal, można wywołać u nich uszkodzenie mózgu.
Niniejsze badanie dostarcza dalszych dowodów empirycznych, potwierdzających, że ekspozycja na tiomersal prowadzi do neurotoksycznych zmian w rozwijającym się mózgu, co przemawia za pilnym i ostatecznym usunięciem tego konserwantu ze wszystkich szczepionek dla dzieci (i dorosłych), dostępne są bowiem skuteczne, mniej toksyczne i tańsze alternatywy. Uparte obstawanie niektórych producentów szczepionek i agencji opieki zdrowotnej przy stosowaniu tej neurotoksyny w szczepionkach jest wyrazem lekceważenia zarówno zdrowia młodych pokoleń, jak i środowiska naturalnego.

Duszczyk-Budhathoki M., Olczak M. i in., Administration of thimerosal to infant rats increases overflow of glutamate and aspartate in the prefrontal cortex: protective role of dehydroepiandrosterone sulfate (Podawanie tiomersalu młodym szczurom wywołuje nadmiar glutaminianu i kwasu asparaginowego w korze przedczołowej: ochronna rola siarczanu dehydroepiandrosteronu). Neurochem Res, luty 2012; 37(2): 436-47.

Sulkowski Z.L., Chen T. i in., Maternal thimerosal exposure results in aberrant cerebellar oxidative stress, thyroid hormone metabolism, and motor behavior in rat pups; sex- and strain-dependent effects (Ekspozycja matki na tiomersal wywołuje anormalny móżdżkowy stres oksydacyjny, metabolizm hormonu tarczycy i zachowania ruchowe u młodych szczurów; skutki zależne od płci i odmiany). Cerebellum, czerwiec 2012; 11(2): 575-86.
Nasze dane potwierdzają, że ekspozycja na tiomersal w okresie okołoporodowym wywiera negatywny wpływ na rozwój układu nerwowego potomstwa.

Noworodki małp, które otrzymały zawierającą tiomersal szczepionkę przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, wykazywały znaczące opóźnienia odruchów noworodkowych i rozwoju neurologicznego.
Ten przedstawiciel rzędu naczelnych umożliwia ocenę niepożądanego wpływu zawierającej tiomersal szczepionki przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B na neurorozwój, zwłaszcza u niemowląt o niższym wieku ciążowym i urodzeniowej masie ciała.

Hewitson L., Houser L.A. i in., Delayed acquisition of neonatal reflexes in newborn primates receiving a thimerosal-containing hepatitis B vaccine: influence of gestational age and birth weight (Opóźnione wykształcenie się odruchów noworodkowych u noworodków małp, które otrzymały zawierającą tiomersal szczepionkę przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B: wpływ wieku ciążowego i urodzeniowej masy ciała). J Toxicol Environ Health A, 2010; 73(19): 1298-1313.

U niemowląt z najmniejszą ekspozycją na metylortęć zawartą w rybach, a największą ekspozycją na etylortęć zawartą w szczepionkach zaobserwowano najpoważniejsze zaburzenia neurorozwojowe.
U niemowląt, których matki są narażone na ekspozycję na metylortęć zawartą w rybach (…)dodatkowa ekspozycja na etylortęć, pochodzącą ze szczepionek zawierających tiomersal, negatywnie wpływała na rozwój neurologiczny w wieku sześciu miesięcy.

Dórea J.G., Marques R.C., Isejima C., Neurodevelopment of Amazonian infants: antenatal and postnatal exposure to methyl- and ethylmercury (Neurorozwój amazońskich niemowląt: prenatalna i postnatalna ekspozycja na metylortęć i etylortęć). J Biomed Biotechnol 2012; 2012: 132876.

Istnieją liczne dowody, że szczepionki zawierające tiomersal są neurotoksyczne i nie powinno się ich podawać ciężarnym ani dzieciom.
Szczepionki zawierające tiomersal wciąż są regularnie podawane potencjalnie najwrażliwszym populacjom: ciężarnym kobietom i dzieciom (zwłaszcza w krajach rozwijających się). Wobec powyższego uważamy, że niezbędna jest ponowna ocena przyczyn stosowania tiomersalu, znanej substancji immunotoksycznej i neurotoksycznej, w szczepionkach przeznaczonych dla ludzi.

Tomljenovic L., Dórea J.G. i in., Commentary: a link between mercury exposure, autism spectrum disorder, and other neurodevelopmental disorders? Implications for thimerosal-containing vaccines (Komentarz: związek między ekspozycją na rtęć a zaburzeniami ze spektrum autyzmu i innymi zaburzeniami neurorozwojowymi? Implikacje dla szczepionek zawierających tiomersal). Journal on Developmental Disabilities 2012; 18(1): 34-42.

Matki dzieci autystycznych znacząco częściej niż matki dzieci z grupy kontrolnej otrzymywały w czasie ciąży immunoglobulinę Rho(D) zawierającą tiomersal.
Wyniki świadczą o potencjalnej roli, jaką prenatalne ekspozycje na rtęć odgrywają w zaburzeniach ze spektrum autyzmu u niektórych dzieci.

Geier D.A., Geier M.A., A prospective study of thimerosal-containing Rho(D)-immune globulin administration as a risk factor for autistic disorders (Prospektywne badanie nad immunoglobuliną Rho(D) zawierającą tiomersal jako czynnikiem ryzyka wystąpienia zaburzeń ze spektrum autyzmu). J Matern Fetal Neonatal Med, maj 2007; 20(5): 385-90.

Geier D.A., Mumper E. i in., Neurodevelopmental disorders, maternal Rh-negativity, and Rho(D) immune globulins: a multi-center assessment (Zaburzenia neurorozwojowe, grupa krwi Rh- u matki i immunoglobulina Rho(D): ocena wieloośrodkowa). Neuro Endocrinol Lett, kwiecień 2008; 29(2): 272-80.
Zaobserwowano, że znacząco więcej dzieci z zaburzeniami neurorozwojowymi, zaburzeniami ze spektrum autyzmu i zespołem zaburzeń uwagi/zespołem nadpobudliwości z deficytem uwagi ma matki z grupą krwi Rh- niż dzieci z obu grup kontrolnych. To badanie wskazuje na związek immunoglobuliny Rho(D) zawierającej tiomersal z niektórymi zaburzeniami neurorozwojowymi u dzieci.

180 badań dostarcza danych potwierdzających, że tiomersal jest niebezpieczny. Szczepionki zawierające tiomersal nie są bezpieczne dla ludzi.
Wyniki badania, w którym analizowano wpływ tiomersalu na ludzi, wskazują, że ta substancja jest silną trucizną – nawet taka ilość, jaka jest obecnie dodawana do szczepionek – a jej działanie powoduje wiele szkód.

Geier D.A., King P.G. i in., Thimerosal: clinical, epidemiologic and biochemical studies (Tiomersal: badanie kliniczne, epidemiologiczne i biochemiczne). Clim Chim Acta, 15 kwietnia 2015; 444: 212-20.

Rtęć w szczepionkach dla dzieci może powodować przedwczesne dojrzewanie.
Wyniki niniejszego badania wskazują na związek między zwiększoną ekspozycją na rtęć pochodzącą z zawierających tiomersal szczepionek a przedwczesnym dojrzewaniem. Jak zaobserwowano, wystąpiły zaburzenia układu hormonalnego, które są typowymi skutkami ekspozycji na rtęć .

Geier D.A., Young H.A. i in., Thimerosal exposure and increasing trends of premature puberty in the vaccine safety datalink (Ekspozycja na tiomersal a rosnąca tendencja do przedwczesnego dojrzewania na podstawie informacji z bazy danych bezpieczeństwa szczepionek). Indian J Med Res, kwiecień 2010; 131: 500-507.

Sześć badań CDC wskazujących, że rtęć zawarta w szczepionkach jest bezpieczna, nosi znamiona nierzetelności i nadużyć naukowych.
Decyzja autorów, aby zataić dane, świadczy o naukowych nadużyciach.

Hooker B., Kern J. i in., Methodological issues and evidence of malfeasance in research purporting to show thimerosal in vaccines is safe (Kwestie metodologiczne i dowody nadużyć badawczych, których celem jest wykazanie bezpieczeństwa tiomersalu w szczepionkach). Bio Med Research International 2014; ID artykułu: 247218.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Szczepionki sześciowalentne a zespół nagłego zgonu niemowląt (SIDS)

Szczepionki sześciowalentne znacznie zwiększają ryzyko nagłego zgonu małych dzieci.
Te odkrycia dokonane na podstawie spontanicznych zgłoszeń (…) stanowią sygnał związany z jedną z dwóch sześciowalentnych szczepionek, który powinien spowodować intensyfikację obserwacji nagłych zgonów po szczepieniach.

Von Kries R., Toschke A.M. i in., Sudden and unexpected deaths after the administration of hexavalent vaccines (diphtheria, tetanus, pertussis, poliomyelitis, hepatitis B, Haemophilius influenzae type b): is there a signal? (Nagłe zgony po podaniu szczepionek sześciowalentnych (przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi, chorobie Heinego-Medina, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, Haemophilius influenzae typu b): czy jest sygnał?). Eur J Pediatr, luty 2005; 164(2): 61-69.

Szczepionki sześciowalentne znacznie zwiększają ryzyko zespołu nagłego zgonu niemowląt.
Z naszego badania wynika, że tylko pierwsza dawka [szczepionki sześciowalentnej] (…) powoduje statystycznie znaczący wzrost ryzyka zespołu nagłego zgonu niemowląt.

Traversa G., Spila-Alegiani S. i in., Sudden unexpected deaths and vaccinations during the first two years of life in Italy: a case series study (Nagłe zgony a szczepienia w czasie pierwszych dwóch lat życia we Włoszech: seria przypadków). PloS One, 26 stycznia 2011; 6(1): e16363.

Kuhnert R., Hecker H. i in., A modified self-controlled case series method to examine association between multidose vaccinations and death (Zmodyfikowana metoda typu self-controlled case series, sprawdzająca związek między szczepionkami wielodawkowymi i zgonem). Stat Med 2011; 30(6): 666-77.
Nagłe zgony następują częściej w ciągu kilku dni po podaniu szczepionek sześciowalentnych.
Sprawdzono, czy liczba zgłoszonych nagłych zgonów [po podaniu szczepionki sześciowalentnej] przewyższyła liczbę, którą można by wyjaśniać zbiegiem okoliczności.

GlaxoSmithKline., Biological Clinical Safety and Pharmacovigilance confidential report to regulatory authorities on InfanrixTM hexa (combined diphtheria, tetanus and acellular pertussis, hepatitis B, inactivated poliomyelitis, and Haemophilus influenzae type B vaccine), October 23, 2009 to October 22, 2011 (Poufny raport ws. klinicznego bezpieczeństwa biologicznego i czujności farmakologicznej przedstawiony władzom nadzorczym na temat InfanrixTM hexa (skojarzonej szczepionki przeciwko błonicy, tężcowi, krztuścowi, wirusowemu zapaleniu wątroby typu B, chorobie Heinego-Medina i Haemophilus influenzae typu b), 23.10.2009-22.10.2011). GSK Confidential Summary Bridging Report, 16 grudnia 2011: 246-49.

Autopsje dzieci, które zmarły wkrótce po otrzymaniu szczepionek sześciowalentnych, potwierdzają nieprawidłowe zmiany w mózgu.
Szacunkowe dane dotyczące miejscowej epidemiologii są kompatybilne ze związkiem między szczepionkami sześciowalentnymi i niezwykłymi przypadkami nagłego zgonu niemowląt.

Zinka B., Rauch E. i in., Unexplained cases of sudden infant death shortly after hexavalent vaccination (Niewyjaśnione przypadki nagłych zgonów niemowląt wkrótce po otrzymaniu przez nie szczepionki sześciowalentnej). Vaccine 2006; 24(31-32): 5779-80.

D’Errico S., Neri M. i in., Beta-tryptase and quantitative mast-cell increase in a sudden infant death following hexavalent immunization (Beta-tryptaza i wzrost ilościowy komórek tucznych w przypadku nagłego zgonu po otrzymaniu szczepionki sześciowalentnej). Forensic Sci Int, 6 sierpnia 2008; 179(2-3): e25-29.
Na podstawie danych klinicznych, wyników autopsji (…) i analizy laboratoryjnej można wywnioskować, że przyczyną zgonu była ostra niewydolność oddechowa, będąca wynikiem wstrząsu poszczepiennego po podaniu szczepionki sześciowalentnej.

Należy przeprowadzać autopsje wszystkich dzieci, które zmarły nagle po zaszczepieniu.
Ten przypadek umożliwia zrozumienie roli, jaką mogą odgrywać szczepionki sześciowalentne w wywoływaniu śmiertelnej reakcji w delikatnym organizmie dziecka.

Ottaviani G., Lavezze A.M., Matturri L., Sudden infant death syndrome (SIDS) shortly after hexavalent vaccination: another pathology in suspected SIDS? (Zespół nagłego zgonu niemowląt (SIDS) wkrótce po podaniu szczepionki sześciowalentnej: zmiany patologiczne u dziecka z podejrzeniem SIDS?). Virchows Archiv 2006; 448: 100-104.

Matturri L., Del Corno G., Lavezze A.M., Sudden infant death following hexavalent vaccination: a neuropathologic study (Nagły zgon niemowląt po otrzymaniu przez nie szczepionki sześciowalentnej: badanie neuropatologiczne). Curr Med Chem, marzec 2014; 21(7): 941-46.
Stawiamy hipotezę, że składniki szczepionki mogły być bezpośrednią przyczyną śmiertelnej reakcji w delikatnym organizmie dziecięcym.

_________________
medicus curat, natura sanat.