wiesz, mi teraz tak łatwo pisać, że pewnie aborcja, jednak w gruncie rzeczy to nie jest taka prosta decyzja i nie przychodzi ona tak łatwo.

aborcja psychicznie obciaza tez matke. ja jestem chyba za słaba psychicznie na cos takiego, mam z byle powodu wyrzuty sumienia :) zreszta moja ciekawosc kazalaby poczekac do porodu i obejrzeć swoje dziecko ;p
pozniej bym je zostawiła w szpitalu pewnie. :) a może nie?

Może jestem młoda i mam tylko za 23 dni 13 lat, ale przecież jak się no nie wiem jest w stosunku to przecież instnieje taka szansa, że wkońcu zajdziemy w ciąże....ale w sumie jeśli ktoś jeszcze nie jest gotowy na to żeby mieć dziecko to aborcja to jedyne rozwiązanie ;)

Z tym bym się nie zgodziła. Jeśli ktoś nie jest gotowy żeby mieć dziecko, to według mnie nie jest też gotowy żeby współżyć. Dziewczyna w wieku 17-18 i więcej lat w razie ewentualnej wpadki jest już raczej w stanie wychować dziecko (nie mówię, że to jest proste, ale wykonalne). Ale jeżeli za "robienie dzieci" biorą się 12-13-14 latki to już jest czysta nieodpowiedzialność. Chcesz użyć życia to licz się z ewentualnymi skutkami...
Poza tym, tak jak już pisaliśmy wcześniej jest jeszcze pigułka 72h, ew. adopcja, zostawienie w szpitalu... Aborcja to ostateczne i chyba najgorsze rozwiązanie...

najtrudniej jest powiedzieć "mamo, tato, jestem w ciąży";) ja bym się na to nie odwazyła tj nie powiedziałabym tacie nigdy :) dlatego w pierwszej chwili pomyślałabym, że usunę ciążę i się nie dowiedzą. Myślę, że tak myśli wiele dziewczyn. Jednak chyba tak naprawdę w końcu olałabym co powiedzą rodzice {mój ojciec jest bardzo hm, konserwatywny i kiedyś powiedział, że by się mnie wyrzekł} bo to jednak życie :) może jeśli nie miałabym warunków by wychować to zostawiłabym do adopcji, miałoby szanse na szczęście. :)

Ja na pewno bałabym się powiedzieć rodzicom, ale w końcu bym to zrobiła ;)Bałabym się nie dlatego, że wyrzuciliby mnie z domu. Po prostu ciężko by mi było się przyznać, że nie jestem taka rozsądna jak myśleli, że zawiodłam ich zaufanoie. Ale wiem że mogę na nich liczyć, możeby się wściekli, ale w końcu by mi pomogli :)
Ale i tak mam nadzieję, że nigdy nie będę w takiej sytuacji ;)

nie wydaje mi sie ze jest mniejsza swiadomosc na wsi o takich sprawach,a ile sie slyszy o porzuconych dzieciach w miastach?!gdzie maja pod nosem jakies domy dziecka itp itd jesli nie chca wychowac maja szanse oddac w dobre rece

[ Dodano: 2007-06-03, 12:34 ]


no coz jak sie nabroilo to trzeba poniesc tez konsekwencje swego czynuu. ja mysle ze z poczatku rodzice przyjmuja taka wiadomosc ze zloscia ktora jest spowodowana szokiem ale pozniej sie z tym oswajaja,przeciez nikt inny jak rodzice leiej tego nie zrozumie..

_________________
Umieć żyć to: żyć lekko bez lekkomyślności,
być wesołym bez swawoli, mieć odwagę bez brawury,zaufanie i radosną rezygnację.

oho, patriotyzm lokalny się odezwał


dokładnie tak ale zawsze jest jakieś 'ale'

Kurcze zdarza że nastolatka zachodzi w ciąże przez gwałt i co wtedy ? Jeszcze jakby dziecku zagrażałaby śmierć albo choroba A takie moherowe baby mówią 'że trudno ktoś musi umrzeć żeby ktoś mógł żyć' - tak jedna powieedziala na jakimś marszu co go LPR zorganizował w Wawie

_________________
'Oh, Natty, Natty,
Natty 21,000 miles away from home, yeah!
Oh, Natty, natty,
And that's a long way
For Natty to be from home'

Ehhh... Moherowe barety :/ Zastanawiam się tylko co zrobiłaby taka wyznawczyni Ojca Rydzyka kiedy znalazłaby się w takiej sytuacji? Bo teksty w stylu "ktoś musi umrzeć..." jest bardzo prosto mówić - gorzej jak trzeba samemu dokonać wyboru

Natty mow co chcesz ale to ze ktos jest ze wsi to nie znaczy ze jest niedouczony i nic nie wie na temat aborcji,wychowywania dziec czy eutanazji.kazdy ma swoj zasob wiedzy i nie nalezy okreslac ludzi ze wsi ze maja mniejsza swiadomosc

_________________
Umieć żyć to: żyć lekko bez lekkomyślności,
być wesołym bez swawoli, mieć odwagę bez brawury,zaufanie i radosną rezygnację.