"W ŻYCIU MOŻNA LICZYĆ TYLKO NA SIEBIE. A I TEGO NIE RADZE"
" Bądź wierny sobie, będziesz miał wiernych."
— Wiesław Brudziński

Kiedyś komuś zaufałem. Bezgranicznie. To było dawno temu. Do dziś żałuję...

_________________
I am a world before I am a man
I was a creature before I could stand
I will remember before I forget
BEFORE I FORGET THAT!

pewnie kobieta.....

_________________
What I've felt
What I've known
Never shined through in what I've shown
Never free
Never me
So I dub thee “Unforgiven”
<-/\/\Metallica/\/\->

Jestem w stanie zaufać każdemu... chociaż właściwie rozwrzeszczana koleżanka już ledwo co zasługuje na zaufanie Ale większości ufam... tylko znajomi. Rodzina? W życiu.

Tak i to jest właśnie mój problem.

Zdrada... albo wygadanie czegoś bardzo osobistego.

Są? To nie ja.

_________________
'gdy żar popołudnia stygnie powoli, a cienie wydłużają się na chodniku, w hawajskich koszulach obydwaj dostojni pyskaty skur*iel i wariat pihu' :>
SKAZANI NA SUKCEZZ ^^

Nie ufam sobie a co dopiero innym hehe.
100% nie istnieje. Ufam komuś kogo kocham (tu mysle o kims z poza rodziny) i komu czuje ze moge i warto zaufać. Nie wiem jak to sie ma do %, po prostu ufam.
Rodzinie można zaufac kiedy ma sie z nią dobre relacje, choć tez nie do konca wiadomo jak sie zachowają w nietypowej sytuacji.
Cięzka sprawa to zaufanie

Jest to dla mnie przykre ale wydaje mi się, że nie potrafię zaufać NIKOMU do końca.
A dzieje się tak dlatego, że kiedyś ufałam bezgranicznie i co się stało? Wiadomo, zawieść się można na wszystkich, nawet na tych których uważamy za najbliższych.
Choć chciałabym umieć ufać bez obaw, że znów będzie tak jak kiedyś...

Ufam wielu osobom ale do pewnej granicy...

Jedyna osoba której ufam bezgranicznie to mój mężczyzna, rodzice i moi tescie

A Lis to co patyk?! :)))))

Ale powazniej z moim zafuaniem to jest tak, latwo je zdobyc, ale jak stracisz to rzadko kiedy daje druga szanse

albo sie ufa albo nie, nie ma jakiejś wersji pośredniej np. na 50%
ludzie tracą zaufanie ponieważ pokładają je w niewłaściwych osobach, ale czasem ciężko się przed tym ustrzec, najgorsze jest to, że gdy raz już ktoś nas zawiedzie niezwykle ciężko jest ponownie zaufać

Osobami, którym nie mogę zaufać są dorośli. Ja nie wiem dlaczego... może winna jest moja mama Bo jak jej zaufam i coś jej powiem to potem i tak to odwraca przeciwko mnie a jak ktoś stracił moje zaufanie... to potem... hmm... ciężko mi uwierzyć w każde słowo... i staje się podejrzliwa niesamowicie. Po prostu tego zaufania chyba już nie ma... chyba już nie ma takiej osoby, której bym bezgraniczne ufała...

_________________
'gdy żar popołudnia stygnie powoli, a cienie wydłużają się na chodniku, w hawajskich koszulach obydwaj dostojni pyskaty skur*iel i wariat pihu' :>
SKAZANI NA SUKCEZZ ^^

Czy ja wiem, czy dorośli nie są godni naszego zaufania? Napewno przeżyli więcej niż my i kto wie czy nie właśnie podobnych sytuacji do naszych. W każdym razie czasami najmniejsza rozmowa o problemach z mamą pomaga. Przynajmniej postara ci się pomóc. Krzykiem i złością niczego u niej nie zyskasz a wręcz przeciwnie jedynie stracisz. Czasami z problemami z którymi sobie nie radze idę do mamy. Może nie mówie konkretnie, że chodzi o mnie, ale rozmawiamy i dochodzimy wkońcu do jakiegoś wniosku. Łatwiej jest mi potem podejmować decyzje.
Ola czasami po prostu spróbuj porozmawiać normalnie z mamą. Odkąd ja rozmawiam od czasu do czasu z moją o różnych sytuacjach i problemach nasze stosunki są lepsze i nie kłócimy się aż tak bardzo jak wcześniej xd