Polonez. Niedawno teraz mam siniaka na dupie

aha, to szczęście w nieszczęściu że tylko to
Przypomniało mi się że jak kiedyś byłam ze znajomymi na koncercie (to był chyba WOŚP albo jakiś inny koncert, pamiętam że moje kochane T.Love było ) I po koncercie się zrobiła rozróba, jacyś dresiarze zaczęli rzucać butelkami, doczepiać się do nas (kilka osób miało dready) no i nagle jakiś facet koło nas dostał butelką w tył głowy i w tym samym momencie wkroczyła policja na plac (bo to było w centrum miasta, z tym że ciemno już, jak to w zimie) i Ci wszyscy dresiarze zaczęli uciekać i my w sumie też a taki kolega jako jedyny został i trzymał jakąś chustkę mu przy głowie bo mu się tak krew waliła. Nom, także taka dygresja że zawsze znajdzie się osoba z trzeżwym (nie chodzi o alko) umysłem

_________________
'Oh, Natty, Natty,
Natty 21,000 miles away from home, yeah!
Oh, Natty, natty,
And that's a long way
For Natty to be from home'

ja byłam świadkiem wypadku. Mój kolega wpadł pod samochod. Karetka pojawiła się dosyć szybko. W sumie wszyscy mogli to obejrzeć w uwadze i pod napięciem i innych bo kierowca który przejechał mi kolegę poprostu sobie zwiał, zacierał ślady hamowania, no drań poprostu, drań. Jakoś się wymigał od kary za przejechanie 11letniego chłopca NA PASACH!
Odważyłabym się zacząć akcję ratunkową. Ogólnie jestem niesmiała ale pod wpływem stresu człowiek myśli inaczej, poza tym wiem, że gdybym przeszła obojętnie to do końca życia by mnie to męczyło. hm, o pierwszej pomocy coś niecoś wiem bo jako harcerka ukończyłam poprawnie kurs samarytanki :) no i ogólnie coroczne biegi samarytanki i nowe wyzwania a'la ratowanie mężczyzny z samochodu itp. w zaaranzowanych scenach wiele mnie nauczyły i pamiętam to do dziś. Poza tym na PO teraz też się tego uczymy. Co do masazu serca i sztucznego oddychania miałabym opory bo wiem, że bardzo łatwo zrobić to niepoprawnie i można tylko zaszkodzić.
Ogólnie złamanie kręgosłupa można wytłumaczyc tylko wtedy kiedy życiu poszkodowanego zagrazało niebezpieczeństwo. np. z samochodu wyciekała bezyna itp, leżał na środku ruchliwej jezdni i był narazony na ponowne potrącenia. W innych przypadkach nie powinno się go przenosić. Poza tym powinno się taką osobę przenosić w 4 osoby tak, że każda usztywnia inną partię kręgosłupa - to o wiele niweluje ryzyko ale go nie wyklucza. Jeśli byłabym sama to nawet nie miałabym jak przenieść poszkodowanego bo nie miałabym siły. no i pewnie miałabym wyrzuty sumienia gdyby do konca zycia byl sparalizowany ale napewno szybko bym się z nimi uporała bo w koncu lepiej żyć sparalizowanym niz nie zyc.

gorsze są przypadki kiedy ktoś wpada pod samochod np. ktoś inny wyciąga mu portfel, telefon itp. a pozniej jeszcze ktoś inny go reanimuje i wzywa karetkę (podaje imie i nazwisko) podobno są przypadki kiedy poszkodowany pozniej oskarza reanimującego o kradziez i niejednoktrotnie wygrywa. To dopiero chamstwo, prawda? teraz nawet na PO uczymy się, że najpierw nalezy zabrać ofierze wszystkie kosztowne rzeczy i schować do kieszeni zanim zrobią to inni zeby pozniej oddac i uniknąć takiej sytuacji ale co jesli ktoś nas uprzedzi? hm, swoją drogą tacy ludzie którzy zamiast czuć wdzięczność za uratowane zycie, wnoszą pozwy o kradziez tez są niepowazni. Nawet jesli zginął im telefon i pare złotych to przecież jest to mniej warte niż życie, prawda?

Trochę to uczy znieczulicy.

ja nie widzialam jako takiego potracenia na ulicy ale za to - co pamietam do tej pory ,przykry wypadek na torach.w roli wyjasnien mieszkam jakies kilka metrow od torow,zeby dojsc na przystanek musze tylko przejsc przez droge. wracam do tematu:
jakies 8-9 lat temu pociag towarowy nie wyhamowal kiedy na tory 20kilkuletni koles zachwial sie na rowerze i przewrocil sie na szyny,jechal sobie obok toru mowia ze prawdopdonie byl pijany,to bylo okolo 1 w nocy,uslyszalam hamowanie huk to wylecialam zobaczyc c sie stalo,karetka policja halas i koroner,koles lezal po pociagiem caly poobdzierany bez glowy- straszny widok,pociag hamowal dobre 50 metrow z rowera nic sie nie zostalo

drugi taki wypadek ktory przyszedl mi teraz do glowy to ten jak taki 28 letni-wtedy arek jechal na motorze i wypieprzyl sie tuz na torach(no coz brawurowa jazda) lezal na torach wylecialam z tata z domu i sciagnelismy go z torow,szwy na czole,pare wybitych zebow i wstrzas mozgu, gdyby nie my to by nic sie z niego nie zosatlo bo pare minut pozniej jechal pociag pospieszny
jeszcze najlepsze to ze przyjechali jego rodzice i powiedzieli zeby nic nie mowic policji o tym co sie stalo bo Arek byl pijany jak jechal i co jeszcze bylo parodia kiedy tak lezal nieruchomo to jego mama zaczela go trzasc i pyta"synku masz wszystkie zeby"? kurde raczej powinna zapytac"zyjesz?cos cie boli?"

_________________
Umieć żyć to: żyć lekko bez lekkomyślności,
być wesołym bez swawoli, mieć odwagę bez brawury,zaufanie i radosną rezygnację.

Mój Boże To chyba nagorszy wypadek Aż mi smutno się zrobiło... ale z tym alkoholem to w tym kraju...
Śmiech w nieszczęściu... jak można jechać po pijanemu. Ludzie już rozumu nie mają?? Ale mamuśka najlepsza :)

_________________
'gdy żar popołudnia stygnie powoli, a cienie wydłużają się na chodniku, w hawajskich koszulach obydwaj dostojni pyskaty skur*iel i wariat pihu' :>
SKAZANI NA SUKCEZZ ^^

wiecie co? :) ja bym tylko nie chciała przezyc katastrofy lotniczej, a gdybym miała utonąć to chyba bym sobie strzeliła kulkę w łeb.
albo nie chciałabym jechać samochodem z rodzina i przezyc jako jedyna.
Katastrofy lotniczej dlatego, że przyjaciel rodziny, który widział ją na własne oczy popadł w skrajny alkoholizm po tym jak musial badac skazenie promieniowaniem po wypadku samolotu i mowil, ze chcialby zapomniec o widoku zmasakrowanych ciał - nie przezyl nikt. a ja jestem wrazliwa i sadze, ze mialabym tak samo - do konca zycia spaczona psychike.
co do toniecia, i tak bym utonęła bo wystarczy, że choć pływam bardzo dobrze {co na otwartym morzu nie ma znaczenia} wyobraze sobie wodorosty które są pode mną albo nie daj bog jakies sie o mnie dotkną - odrazu tonę. Ale przeraża mnie myśl tonięcia. Wolalabym kulkę.
co do wypadku rodzinnego: do konca zycia mialabym wyrzuty, ja to zawsze mam gdy coś 'szczesliwego' przydazy sie tylko mi, ogolnie splacam dlug bratu ktory ma wiecznie pecha a ja mam wiecznie szczescie wiec z powodu swoich wyrzutow zwykle mu ustepuje itp itd :P głupie ale prawdziwe.
Poza tym to zadne szczescie stracic cała rodzine ;|

Ja pływam przeciętnie, ale nie byłabym w stanie strzelić sobie w łeb. Nawet gdybym znalazła się na pełnym morzu, bez jedzenia, bez żadnej tratwy, ani czegokolwiek na czym mogłabym się oprzeć i z niewielkimi szansami, że ktoś mnie znajdzie, to wydaje mi się, że i tak próbowałabym coś zrobić żeby się uratować - mam taką głupią naturę, że nawet jak sytuacja jest beznadziejna to wymyślam sobie możliwe rozwiązanie i święcie wierzę, że to się wydarzy...


Z tym się zgadzam, miałabym cholerne wyrzuty sumienia, że mi się udało a im nie, a poza tym bez mojej rodzinki życie by nie miało sensu.


Przeżyć oczywiście czegoś takiego bym nie chciała, ale myślę, że dałabym radę to przetrzymać. Na pewno taki widok to byłby dla mnie szok, ale myślę, że poradziłabym z tym sobie. Może dlatego, że zazwyczaj nie podchodzę zbyt emocjonalnie to tego co się dzieje.

Za to umarłabym ze strachu gdybym znalazła się w sytuacji, że utknęłam np,. w jakimś wąskim tunelu... Jak widzę np. na filmie jakiś ciasny korytarzyk w jaskini przez który ludzie się przeciskają to aż mi się słabo robi :? Gdyby np. podczas wypadku zasypało mnie w jakimś tunelu, albo coś by mnie przycisnęło to zeszłabym chyba ze strachu :/

Ja jestem intruktorką pierwszej pomocy,zatem teoretycznie wiem co należy zrobić,ale właściwie nigdy takiego prawdziwego wypadku nie widziałam i nie miałam szansy praktycznie przekonać się,czy byłabym w stanie sensownie zareagować.

Nie byłem tak naprawdę świadkiem bardzo poważnego wypadku . Owszem potrącenia na przejściu gdyż samochód na trzecim pasie się nie zatrzymał . Sam uczestniczyłem w kilku stłuczkach , ale na szczęście drobnych . Ale jak widzę drastyczne zdjęcia powypadkowe to mam skrajne odczucia . Wypadki samochodowe , ich ilość , powody i skutki to temat , o którym się w Polsce mówi od wielu lat i niestety bez większych efektów . Zainteresowanych głębszym i nieco innym spojrzeniem na ten temat polecam stronę reklama

Edytowano // misia24

Ja dzięki Bogu nie byłam świadkiem wypadku,niestety nie pamietam nic z PO :/ Takze nie byłabym w stanie udzielić pomocy...: ( I tak szczerze powiedziawszy to wladze wszytkich uczelni powinny wprowadzic ten przedmiot na I roku studiow. Człowiek by sobie odswiezyl zasady udzielania pierwszej pomocy, co mogloby komus kiedys uratowac zycie.