Wiersz o lecie
O lecie pisać by wiele,
że pyszne jak słodkie czereśnie,
że piegi maluje na ciele,
że kończy się zawsze za wcześnie,
ze barwne jak tylko być może,
że strojne kwiatami i zielem,
że pieśnią rozbrzmiewa maryjną,
w sierpniowe upalne niedziele,
że ciepłem pustynnym znużone,
w akwenach przeróżnych się chłodzi,
w zachodu pastelach słonecznych
jak czapla nad rzeką tak brodzi
lecz ja powiem krótko na temat
choć skwarem przypieka od rana
i siły upałem odbiera-to jestem
w nim zakochana (autor nieznany)

Na łące
Autor: KAZIMIERZ WIERZYŃSKI
Leżę na łące,
Ni­ko­go nie ma: ja i słoń­ce.

Ci­szą na­brzmia­łą i wez­bra­ną
Na­pły­wa myśl:
- To pach­nie sia­no.

Wiatr cią­gnie po tra­wach z sze­le­stem,
A u góry
Sio­stry moje, bia­łe chmu­ry,
Wę­dru­ją na wschód.

Czy nie za wie­le mi, że je­stem?