kie aktualne korzyści otaczają większość protokołów szczepień? Czy przypadki zniszczonych
dzieci, niefunkcjonalnych dorosłych, gigantyczny rozrost przypadków raka, odpornościowych i
chronicznych chorób może być po prostu i ślepo akceptowane przez społeczeństwo jako „tole-
rowalne straty”?
Jako obywatel z prawem do dobrego zdrowia proszę być poinformowanym o tych sprawach.
Jakość szczepionek w USA polega w przeważającej części na raportach producentów dla FDA (am. komisji
leków). Oto odpowiednie stwierdzenie z CDC „Wymaga się od wytwórców przekazywania wyników
ich własnych testów na skuteczność, bezpieczeństwo i czystość każdego sortu szczepionki do FDA.
Wymaga się od nich przesłania próbki z każdego sortu dla FDA do testowania. Jednakże gdy sponsor
opisze alternatywną procedurę zapewniającą ciągłe zapewnienie bezpieczeństwa, czystości i skutecz-
ności, CBER może ustalić, że rutynowe przekazywanie protokołu wypuszczenia sortu (pokazujące
rezultaty zastosowanych testów) i próbki nie są konieczne”. (110) Tak, to jest rzut oka na protokół
kontroli jakości, który dogląda rynek o wartości miliardów dolarów, a właśnie dopuszczający te
wszystkie zanieczyszczenia do szczepionek.
Może być pomocne aby mieć jakieś pojęcie o zakresie operacji, aby zrozumieć, z czym tu mamy do
czynienia. Radzi nam się, że „Operacje na wielką skalę na kulturach komórkowych dla produktów bio-
technologicznych używają milionów litrów złożonych mediów i gazów, jak również ogromne ilo-
ści organicznego i nie- surowca. Ten surowiec trzeba zawsze taktować jako zawierający zanieczysz-
czenia przez dochodzące czynniki (111). A ponieważ istnieje wielka liczba ludzkich i zwierzęcych wi-
rusów (czy ich segmentów), które mogą trafić do ostatecznego produktu szczepionkowego, wymaga-
łoby to porównywalnej wielkości banku molekularnych prób, jak również częstego i szerokiego te-
stowania, aby wykryć obecność tych zanieczyszczających czynników. to dołożyłoby kosztów i czasu
wytwórcom. Co wymaga decyzji to to, czy wysiłek i koszt związany z czyszczeniem tych przypusz-
czalnie nikczemnych medycznych produktów warty jest płynących stąd korzyści dla publicznego
zdrowia?A ponieważ pewne zwierzęce produkty są konieczne dla produkcji szczepionek, może być
również konieczne wyczyszczenie domu na szeregu poziomów, włączając w to sektor rolniczy. Na
przykład nie jest tajemnicą, że komercyjne stada kurczaków hodowane dla mięsa i jajek często noszą
zaraźliwy AVL, wymieniany wcześniej w raporcie (112,113,114)
aby zapisać, szczepionka przeciw ospie zaordynowana przez rząd USA od firmy Aventis produkowa-
na jest na dwóch typach ciągłych linii komórkowych: ludzkich embrionalnych MRC-5 i komórkach
zielonej małpy Vero (115). Możemy być świadomi tego, co powiedział jeden z badaczy, ze „komórki
normalnego embrionu i naskórka przypuszczalnie reprezentują taki stan rozwoju, który jest genetycz-
nie niestabilny, powodujący je do znaczących przypuszczalnych złośliwych transformacji. (116). Czy
pozostałości tych typów komórkowych są czymś, czego byśmy sobie życzyli mieć wstrzyknięte w na-
sze ciała?
Decyzją jaką podejmujecie przez akceptację czy odrzucenie szczepienia może być bardzo osobista,
ale cokolwiek zdecydujecie spróbujcie być poinformowani nt. prawdziwych korzyści i ryzyka. Nikt
nie powinien być zmuszany do poddania się jakiejkolwiek procedurze medycznej, a szczególnie takiej
o kwestionowalnej wartości.

do smaku?
Dodatkowe punkty pod rozwagę.
Istnieje szereg apeli do publiki i społeczności medycznej aby chciały być świadome w sprawie bez-
piecznego udzielania szczepionek. Ludzkie i zwierzęce ciało normalnie posiada bariery pomagające
chronić przed infiltracją obcych czynników, miedzy innymi skórę, wyściółkę śluzową aparatu odde-
chowego i trawiennego, barierę krew-mózg. nakłucie skóry przebija tę barierę. Grupa badaczy twierdzi:
„wirusowe zanieczyszczenia bioproduktów takich jak szczepionki, produkty krwi czy biologiczny ma-
teriał używany w chirurgii dla transplantacji jest bardziej ryzykowny, ponieważ zastosowanie zanie-
czyszczającego wirusa zazwyczaj okazuje się w przeniknięciu systemów naturalnej bariery wirusów
ciała (tekst ang. niejasny - przyp. tłum.). Zanieczyszczenie bioproduktów powinno być uznawane jako
ryzyko, obojętnie jakiej metody użyto dla jego wykrycia.(97) Nawet większym zmartwieniem jest po-
dawanie szczepionek nosowo czy przypadkowe przejścia tą drogą. (98) Tekst Fields Virology z 2001
r. powiada, że „trakt węchowy został od dawna rozpoznany jako aternatywna droga dla centralnego
systemu nerwowego niechroniona przez barierę krew-mózg. podczas gdy ten autor szczególnie ma na
myśli rodzinę flavivirus (tj. wewnątrznosowe szczepienie ludzi flavivirus-ami może skutkować śmier-
telnym zapaleniem mózgu (99)), ten wzór potencjalnego niebezpieczeństwa może wymagać większej
uwagi niż obecnie mu się poświęca, szczególnie jeśli bierze się pod uwagę stosowanie tej drogi do
masowych szczepień ludności czy wojska i z uwagi na fakt, że w szczepionkach mogą być obecne za-
nieczyszczające wirusy czy toksyny, które mogą mieć szczególną skłonność do komórek i tkanek
nerwowych.
Program masowych szczepień często używa wstrzykiwaczy ciśnieniowych, które oszczędzają niewy-
gód związanych z igłami i strzykawkami. jednakże studium opublikowane w lipcu 2001 pokazało, ze
4 przetestowane wstrzykiwacze miały zdolność do przenoszenia śladowych ilości płynów czy krwi (i
tym sposobem wirusów takich jak hep B i C, HIV, etc) z jednego odbiorcy do następnego (100).Inne
liczne artykuły potwierdzają niebezpieczeństwo i podważają bezpieczeństwo takich urządzeń. , włą-
czając w to studium raportujące wybuch hep B związanej z użyciem wstrzykiwacza (101, 102).
Niektóre najnowsze typy szczepionek zwane „podjednostką” (ang. subunit) lub „nagim DNA”
bez wchodzenia w szczegóły ich produkcji, używają one technik inżynierii genetycznej. Szczepionki
„podjednostkowe” ogólnie wszczepiają wirusowe czy bakteryjne sekcje DNA w DNA z drożdży, któ-
remu pozwala się reprodukować w wielkich ilościach. Proteina przeznaczona do szczepionki jest na-
stępnie separowana od komórek drożdży. W przypadku szczepionek z nagim DNA, wirusowy gen lub
DNA jest najpierw reprodukowany, potem dzielony na plazmid (który jest wolnym DNA, szeroko
używanym w technologii rekombinującej), reprodukowany w bakteriach lub komórkach, a następnie
separowany od nich dla zawarcia w szczepionce. Szczepionki z rekombinowanych genów mogą być
również produkowane dzięki tym metodom. np. Hep b jest obecnie wyłącznie rekombinowaną szcze-
pionką (103, 104).
Jednym z głównych zmartwień związanych z tymi metodami jest nieprzewidywalność i oddziaływanie
końcowego produktu szczepionkowego z proteinami lub DNA gospodarza. Dokument z FDA stwier-
dza: „ genetyczna toksyczność: integracja plazmidu z szczepionki DNA do genomu szczepionego
podmiotu jest ważnym teoretycznym ryzykiem do rozważenia w przedklinicznych studiach. Problem
polega na tym, że zintegrowana szczepionka może powodować wszczepioną mutagenezę przez aktywa-
cję onkogenów lub inaktywację genów powodujących supresję nowotworów. Dodatkowo zintegrowany
plazmid ze szczepionki DNA może skutkować w chromosomalnych niestabilnościach przez indukcję
chromosomalnych pęknięć i rearanżacji” (105). Inna grupa doradza: „Badawcze znaleziska w terapii
genowej i rozwoju szczepionek pokazują, że nagie / wolne konstrukcje kwasów nukleinowych są ła-
two przejmowane przez komórki wszystkich gatunków włącznie z ludzkim. te konstrukcje mogą zo-
stać wintegrowane w w genom komórki i taka integracja może prowadzić do szkodliwych biologicz-
nych efektów, łącznie z rakiem (106). Aby powtórzyć niebezpieczeństwo związane z rakowatymi li-
niami komórkowymi badacz powiada „ Obecnie technologia rekombinacji DNA rozszerzyła się poza
komórki bakteryjne na komórki ssaków, z których pewne mogą być rakotwórcze (107).
Wydaje się oczywiste, że potrzeba nowego i otwartego dialogu na temat szczepionek pomiędzy
regulującymi agencjami, wytwórcami, społecznością badawczą i medyczną i społeczeństwem.
Wielu zostało wyśmianych z powodu odmawiania szczepień dla nich czy ich dzieci. Jednakże
rozważając pojawialność krótkoterminowych niepożądanych efektów i kwestionowanej sku-
teczności (108), możliwego długoterminowego zniszczenia zdrowia, a teraz również stojąc przed
potencjalnym szerokim zniszczeniem swobód obywatelskich, czy dziwne jest, że wielu pyta, ja-

czyszczenie regularnie; „że mykoplazmy wpływają praktycznie na każdy aspekt biologii komórkowej
i że laboratoria „które nie testują na mykoplazmy prawdopodobnie przechowują zanieczyszczone linie
komórkowe i mogą mieć nawet zanieczyszczone całe swoje zapasy, jako że mykoplazmy rozprzest-
rzeniają się łatwo wzdłuż linii komórkowych przez ang. regents and media, the operator and the work
surface" (ostatnie to powierzchnię czynną)(71). Są oporne na pewne typy antybiotyków używanych
do zabicia bakterii (70, 72) i są podmiotami zmieniającymi formę pod wpływem zmieniających się
biochemicznych czy fizjologicznych warunków (73).
Czasopisma i literatura przemysłu wypełniona jest odnośnikami do problemu zanieczyszczeń myko-
plazmą w kulturach komórkowych i szczepionkach. Różne studia cytują zniszczone linie komórkowe
wahające się w granicach od 55 do 87% 971, 72, 74, 75, 76) i jak wiemy, jeśli ten patogen jest już w
kulturze komórkowej używanej do produkcji szczepionek, jest zdolny do pojawienia się w finalnym
produkcie (77, 78, 79, 80).
Jeden z autorów twierdzi: „Zanieczyszczenia mykoplazmą mogą być uważane za ważnie nie tylko z z
powodu ich roli jako patogenów, ale z powodu tego, że mogą wskazywać na niewystarczającą troskę
podczas produkcji szczepionek czy kontroli jakości” (81). Gatunki mykoplazm zanieczyszczających
kultury komórek włączając ludzką, fermentującą (podejrzewaną o chorobę wojny w Zatoce), arginini,
hyorhinis, orale, pirum, pneumoniae, Acholeplasma laidlawii (75, 76, 82). Każda szanowana firma
sprzedająca tkanki czy materiał kultur komórkowych również musi testować i sprzedawać zestawy do
odkrywania mykoplazm (72, 75, 76, 83, 84).
Mykoplazmy i stowarzyszone różne formy od dość dawna były kojarzone z wieloma procesami cho-
robowymi, włączając raka, chroniczne choroby jak syndrom chronicznego zmęczenia, ból mięśni, ar-
tretyzm, choroba wojny w Zatoce i wielu innych (73, 85, 86)Nie byłoby możliwe zacytować całą od-
nośną literaturę w tym krótkim raporcie na temat tej rozległej dziedziny mikrobiologii, która jest czę-
sto ignorowana przez wielką część społeczności medycznej, czasami z tragicznymi konsekwencjami.
Mykoplazmy bez wątpienia mają zdolność zmieniania błon komórkowych i ich antygenów, rozrywa-
nia DNA i zmieniania metabolizmu komórkowego zarówno in vitro jak i in vivo (70, 71, 72, 73, 86).
Zanieczyszczenia krzyżowe linii komórkowych
Jak pamiętamy, wszelkie wirusowe szczepionki mogą być produkowane tylko przy użyciu komórek,
zatem czystość linii komórkowych jest ważną sprawą. Najbardziej znany przykład wielu linii komór-
kowych zanieczyszczonych z zewnętrznych źródeł pojawił się wówczas, gdy znane i ekstremalnie wy-
magające komórki rakowe HeLa zaczęły pojawiać się w laboratoriach całego świata w latach 60tych.
Fenomen ten został dobrze udokumentowany (87, 88, 89, 90) i jest on przedmiotem całej książki (91).
jedno studium z 1976 cytowało litanię zanieczyszczeń we wszystkich pierwotnych i ciągłych liniach
komórkowych, które poddano badaniu - znaleziono wiele wirusów jak i komórek HeLa (92). gdy lata
leciały, pojawiały się kolejne raporty: jeden z 1984 np. mówi o między - i wewnątrzgatunkowych
krzyżowych zanieczyszczeń komórek, ze 35% wszystkich linii komórkowych jest zniszczonych i że
większość tych linii było pierwotnie komórkami ludzkiego pochodzenia (93).
Przeskoczmy do 1999. Studium w Niemczech odkrywa, że problem trwa, jeśli się nie pogarsza. W
przeglądzie ludzkich linii komórkowych, najpowszechniejsze zanieczyszczenia krzyżowe pochodziły
z „klasycznych rakowych linii komórkowych”, że te skażone linie nieświadomie były używane w set-
kach projektów, które generowały potencjalnie fałszywe raporty. uważa się to za „problem poważny i
trwały wymagający radykalnych jednostek miary” (94). Sytuacja jest taka, że wielu naukowców było
pobudzonych do napisania listu do poważanego czasopisma ”Nature” w I 2000, wzywającego do na-
tychmiastowej akcji ustanowienia procedur, które zweryfikowałyby czystość komórek używanych do
badań i produkcji biologicznych produktów, zapewniających wolność od mykoplazm i zawierających
informację o ryzyku dla życia (95) (Czyżbym słyszał poprawnie - komórki mogą być uważane za ry-
zyko dla życia ) (pyta ret. autor opracowania - przyp. tłum.)czy coś się zmieniło od wtedy aby przeciw-
działać sytuacji?> Istnieje następny raport ze stycznia 2002, że dwie główne linie komórkowe używa-
ne do projektów badawczych właśnie okazały się być komórkami HeLa (96).
Proszę teraz przypomnieć sobie informacje z wcześniejszych partii raportu, że proponowało się pro-
dukcję szczepionek i innych bioproduktów używając wyraźnie rakowych linii komórkowych, włącza-
jąc w to HeLa (25).Czy wydaje się to racjonalne, szczególnie że obecne linie są niebezpiecznie na-
znaczone przez HeLa i możliwie inne rakowe komórki? Proszę przypomnieć sobie 100 milionów do-
zwolonych jednostek komórkowo źródłowego DNA dozwolonego na dawkę szczepionki ( i te dawki
nie włączają wirusowych zanieczyszczeń). Czy ktoś ma tu ochotę na małą podskórną zupkę kompo-
nentów komórek rakowych? Z możliwymi fragmentami małpich komórek jako przyprawę i wirusa

Innymi słowy czy ten wirus (lub jego antyciała) potrzebuje być aktywnie obecny w krążeniu krwi w
chwili, gdy pobiera się krew? Co w przypadku, gdy cząstki wirusa przemieściły się do innych tkanek?
Stąd owo powyższe studium CDC nie może przedstawiać właściwej oceny obecności wirusów czy
efektów długoterminowych wynikających z licznych pokrewnych „potomnych” wirusa ALV. Biorąc
pod uwagę, że ALV np. może łatwo przechwycić ludzki „erbB” onkogen (59) oraz że „erbB” jak rów-
nież onkogeny zwane myc są silnie związane z pospolitą formą raka piersi, wydaje się, że problem za-
nieczyszczenia szczepionek przez ALV zasługuje na wysoki poziom uwagi! (Tak na marginesie, skró-
ty oznaczają "erythroblastosis" i „myelocytomatosis”, które są nazwami 2 skojarzonych z ALV wiru-
sów - „potomków”). Dobrze znany tekst z mikrobiologii podpiera te koncepcje ucząc, że „ pierwotne
onkogeny są przejmowane w genomy retrowirusów z zadziwiającą łatwością” (60).
Zanieczyszczenia toksynami
Niezamierzona obecność toksyn bakteryjnego pochodzenia zwanych edo- lub egzotoksynami w ludz-
kich i weterynaryjnych szczepionkach została rozpoznana od wielu lat. Są one pierwotnie obecne w
materiale źródłowym lub są wytwarzane jako rezultat bakteryjnych infekcji w procesie wytwarzania
(61,62).Różne metody używane w celu wyeliminowania wirusów i bakterii ze szczepionek są po pro-
stu nieefektywne w usuwaniu tych problemowych toksycznych białek.(63) Wielu obserwatorów wy-
rażało zatroskanie, że obecność endotoksyn może być źródłem poważnych niepożądanych reakcji wi-
dzianych u niektórych ludzi po otrzymaniu szczepionek (61, 64) Niektóre z nich, jak te przeciw dyfte-
rytowi czy tężcowi, są specyficznie tworzone po to, aby spowodować mechanizm ochronny w ciele
przeciwko bakteryjnym toksynom. Jednakże szczepionki przygotowane z bakterii mogą zawierać
znaczne i potencjalnie niebezpieczne trwałe ilości toksyn i to pomimo kroków używanych podczas
produkcji mających na celu zmniejszenie ich toksycznej zdolności, jak opisane w komentarzu:
„Szczepionki składające się z gram-ujemnych bakterii zawierają endotoksyny w znaczących ilo-
ściach. Może to skutkować w niepożądanych efektach poszczepiennych u wrażliwych zwierząt” (65)
Było również raportowane, że zanieczyszczenia toksynami bakterii rezydujących w cielęcym serum,
mogą wywołać pęknięcia w DNA ludzkich komórek (66).
Bakteryjne zanieczyszczenie - nanobakterie
Nanobakterie to ostatnio odkryte patogeny zarażające ludzi. Uważane są za najmniejsze istniejące
formy bakterii znanych nauce. Nie poddają się one zwyczajnym procesom filtracyjnym i mogą łatwo
zaatakować inne komórki i spowodować ich śmierć. Są one również sklasyfikowane jako „pleomo-
ficzne”, tzn. maja zdolność zmiany fizycznej postaci. Ludzka różnorodność tych patogenów została
odkryta jako przyczyna lub współ- szeregu chorobowych warunków, z których kilka to arteriosklero-
za, choroba wieńcowa serca, choroby i kamienie nerek, skleroza, zapalenie stawów, alzheimer, niektó-
re odmiany raka, i inne (67).
Ponieważ ten gatunek bakterii jest charakterystyczny dla ssaków i musi być wytworzony w laborato-
riach na ssaczym serum krwi, nie dziwi różnorodność tych nanobakterii wyizolowanych jako zanie-
czyszczacz cielęcego serum, ssaczych bioproduktów i szczepionek. jedno ze studiów donosi, ze 100%
serum bydła w jednym amerykańskim stadzie wykazywało antygeny nanobakterii i cytuje inny raport
z Europy, że „więcej niż 80% próbek komercyjnego wołowego serum zawiera nanobakterie. (68).
Oczywiście, każda szczepionka, która musi zawierać ssacze produkty podczas produkcji (są nimi
krowie, małpie czy ludzkie komórki, serum lub krew), będzie podatna na zanieczyszczenie nanobakte-
riami. było to rzeczywiście zweryfikowane, kiedy grupa badaczy stwierdziła, że 2 na 3 próbki nieak-
tywnej szczepionki na polio i 3na 6 szczepionek weterynaryjnych było zanieczyszczone nanobakte-
riami. Wskazali oni, że nanobakterie mogą pochodzić od cielęcego serum i zanieczyszczonych kultur
linii komórkowych. (69) Jakakolwiek myśląca osoba z podstawową wiedzą o produkcji szczepionek
może wydedukować, że nanobakterie bez wątpienia infekowały ludzi w szeroko rozpowszechniony
sposób przez procedury szczepienne. Ktoś może się dziwić, czy to nie przyczyniło się do obecnej panu-
jące arteriosklerozy czy ogólnie chorób serca.
Bakteryjne zanieczyszczenie -mykoplazma i pokrewne formy
Jeśli jest jakiś jeden typ bakteryjnych zanieczyszczeń w szczepionkach wymagający szczególnej uwa-
gi, to są to mykoplazmy. Te małe organizmy nie mają struktury charakterystycznej dla większości
bakterii, tj. zazwyczaj zawierają cienką zewnętrzną membranę w porównaniu do bardziej złożonych
kompleksów ścian zwyczajnych form bakterii. Opisywane są jako zdolne do prześlizgnięcia się przez
procedury filtracyjne i mogą przenieść się na inne media przez powietrze czy inne rutynowe działania
w laboratoriach (70).
Jedno ze źródeł stwierdza, ze „mniej niż 10% laboratoriów obecnie testuje na infekcję czy zanie-

ludzkie komórki (45) i w rzeczywistości na tyle mocno replikuje się w 2 embrionalnych liniach ko-
mórkowych WI-38 i MRC-5, aby zmotywować jednego z autorów do podania szczegółów i ostrzeże-
nia: „metoda PCR (polimerazowego łańcucha reakcji) wykryła 10 tysięcy razy wyższy poziom DNA
krowiego hesperovirus-4 w stosunku do supernatanta (?) wykazujacego 100 krotne powiększenie za-
raźliwych części. Ponieważ jest to pierwszy krowi herpesvirus (związany z herpesvirus 8 i wirusem
Epsteina-Barra), który replikuje w ludzkich komórkach in vitro, niebezpieczeństwo możliwego zara-
żenia ludzi przez krowi hesperovirus-4 nie może być ignorowane (46).
Rozstrzygającym słowem do tego możliwego zanieczyszczenia jest to, że te same ludzkie linie ko-
mórkowe WI 38 i MRC 5 są dwoma najbardziej powszechnymi liniami komórkowymi używanymi do
produkcji wirusowych szczepionek (jak świnka, różyczka czy ospa) i oczywiście te linie komórkowe
karmione są powszechnie cielęcym serum.
Zanieczyszczenia ze źródeł drobiowych.
Niektóre szczepionki wirusowe produkuje się przez hodowlę wirusów na jajkach kurzych. Pospolite
szczepionki produkowane tą metodą obejmują grypę, świnkę, odrę, żółtą febrę i inne. Podobnie jak te
zawierające wołowe materiały źródłowe, te pochodzące od kultur z embrionów kurczaków też są tra-
pione niektórymi bardzo poważnymi problemami wirusowych zanieczyszczeń. Ptasi białaczkowy
(leukosis) wirus (lub wirus ptasiej białaczki, ang. ALV) jest retrowiralnym patogenem, który infekuje
duże segmenty współczesnego przemysłu drobiarskiego i jest obecny w komercyjnych kurczakach i
jajach, a stąd w konsekwencji naraża ludzi (47). Jest to dość interesujący wirus w tym sensie, że może
być rozważany jako „rodzic”, ponieważ łatwo transformuje w oszałamiający szereg spokrewnionych
wirusów przez przejęcie jednego z licznych związanych z rakiem segmentów genu ze swego żywiciela
i włączenie go (ich) w swój własny genom. Dodatkowo ma on zdolność wszczepiania się w
genom żywiciela (włącznie z ludźmi) i, by tak rzec, ukrywa się w ten sposób i powoduje rakotwórcze
zmiany komórek z tego miejsca. Dostępna jest obfita literatura opisująca różne aktywne mechanizmy
tego i innych związanych z rakiem wirusów (48). Te pochodzące od „rodzica” ALV to m.in potężny
wirus mięsaka Rousa, inne związane z Rousem, avian myeloblastosis virus, avian myelocytoma virus,
avian erythroblastosis virus, Fujinami sarcoma virus, etc. Jedna z grup studiujących mechanizmy
ALV pisze: seryjne przechodzenie (passaging) retrowirusa, który nie niesie onkogenów, na takie kultu-
ry, prowadzi do pojawiania się z dużą częstością nowych wirusów, które przeprowadzają onkogeny”
(49). Innymi słowy, posiadając odpowiednie warunki wzrostu, ALV łatwo transformuje w inne po-
krewne wirusy, które są już znane jako związane z rakiem.
Jak częsty jest ALV w szczepionkach wirusowych? Pierwsza oczywistość zanieczyszczenia wyszła na
światło dzienne w l.60tych, kiedy odkryto, że zawierały go szczepionki przeciw żółtej febrze (50).
Od tego czasu jest powszechną wiedzą w przemyśle, że ten wirus lub jego komponenty wciąż są obec-
ne w zwierzęcych i ludzkich szczepionkach (51). Rzeczywiście, odnośny tekst na polu wirologii (edy-
cja z 2001) stwierdza, że „W obecnym czasie szczepionki produkowane przez 12 produkujących in-
stytutów są zanieczyszczone ALV-em” (52).Jeden punkt, w którym zgadzają się badacze z tej dziedzi-
ny jest obecność ALV, ptasi endogenny wirus, ptasi reticuloendotheliosis wirus (inny ptasi retrowi-
rus), a także enzym zwany odwrotną transkryptazą ( komponent retrowirusów) w szczepionkach po-
myślanych do użytku ludzkiego, a szczególnie świnka, odra, żółta febra, grypa (53,54,55). W czym się
nie zgadzają, są to efekty w ludziach w terminach przenoszenia, infekcji i możliwych następujących
chorób. Ostatnie studium pochodzące od amerykańskiej CDC, która analizowała zamrożone serum z
krwi dzieci, które otrzymały szczepionki MMR (odra - swinka - różyczka), wskazuje na brak ptasich
wirusów w próbkach (56).
A teraz zobaczmy raporty od innych badaczy, które skłaniają nas do kwestionowania rezultatów tego
studium.
Jak to często bywa z wirusami, niektóre szczepy pokazują szczególne pokrewieństwo do określonych
typów tkanek czy warunków wzrostu, a ALV nie jest tu wyjątkiem (57). Jeden z badaczy wyjaśnia: „Z
powodu trudności w zarażaniu tymi wirusami komórek ssaków in vitro, generalnie utrzymuje się, że
nie zarażają one ludzi. nasze rezultaty pokazują, że wystawieni na ich działanie pracownicy drobiarni
i podmioty niezwiązane z możliwością kontaktu z tymi wirusami, miały przeciwciała w swoim serum
specyficznie skierowane przeciw ALSV [Avian leucosis/sarcoma viruses]. Wymaga to dalszych ba-
dań w tym przedmiocie, czy te odkrycia oznaczają, że wirus został wintegrowany w ludzki genom i
aby móc ocenić implikacje dla publicznego zdrowia ew. stąd wynikające”(58). W innym artykule wy-
jaśnia również, że na podstawie znanego sposobu zachowania tych wirusów w kulturach komórek
ssaków, nie można wykazać ich obecności w ludzkim ciele na podstawie tylko testu serum krwi. (47)

wzrostu.
Jest nawet mocniejsze stwierdzenie datujące się wcześniej, na 1990 rok. Naukowiec na tym polu pisał:
„Obecnym zmartwieniem jest bezpieczeństwo szczepionek wyprodukowanych z używania transfor-
mowanych lub neoplastycznych komórek ssaków, które mogą zawierać endogenne zanieczyszczające
je wirusy lub wintegrowane sekwencje genów rakotwórczych wirusów. Podobnie problem stanowi
używanie wektorów plazmidu wykorzystujących inspirujące (promoter) elementy pochodzące z rako-
twórczych wirusów. Podstawowa troska o bezpieczeństwo leży w retencji rezydualnego DNA w
szczepionkach, szczególnie ponieważ powstanie raka jest fenomenem pojedynczej komórki, a także
pojedyncza funkcjonalna jednostka obcego DNA zintegrowana w genom komórki gospodarza może
służyć do indukowania transformacji komórki jako pojedynczego przypadku lub części serii wielo-
czynnikowych zdarzeń. Obecnie proponowane standardy dla szczepionek pozwalają na zanieczysz-
czenie do 100 pikogram heterologicznego DNA w dawce. Jest to ekwiwalentem około 10 do potegi
8mej (100 milionów) „funkcjonalnych długości” DNA.
Kompletne bezpieczeństwo natomiast wymagałoby nieobecności DNA w produkcie (31).
Zauważmy te 100 milionów „funkcjonalnych długości” DNA w dawce szczepionki. Czy coś jest nie
tak z tym obrazem? Jak długo szersza publika będzie poddana tym produktom szczepionkowym, które
zgodnie z tą informacją, nawet nie są w przybliżeniu bezpieczne?
Dla przykładu, około 40 lat zajęło naukowej społeczności ostateczne uznanie, że mamy poważny pro-
blem jako rezultat zanieczyszczenia szczepionek polio małpim wirusem nr 40 (SV 40) w późnych
50tych i wczesnych 60tych latach. Była już wcześniejsza oczywistość, że niektóre odmiany ludzkich
guzów mózgu i innych organów zawierały tego wirusa (32,33), ale społeczność lekarska była wolna,
aby uznać definitywnie związek pomiedzy SV40 a rakiem u ludzi. Jednakże dwa niezależne zespoły
badawcze ostatnio znalazły tego wirusa obecnego w 43% przypadków lymfomii nie-Hodkinsa
(34,35)Inne studium znalazło go w 36% guzów mózgu w 16% -ch próbek zdrowych komórek krwi i
22% próbek zdrowego nasienia. (36) Co dziwne, SV40 został teraz wykryty jako infekujący dzieci
(37). Biorąc pod uwagę, że dzieci obecnej ery nie uważa się za otrzymujące wirusa drogą zanieczysz-
czenia szczepionek, wynika stąd, że SV40 jest teraz przekazywany między ludźmi drogą dotąd nie-
znaną.
Inne małpie wirusy mogą zanieczyszczać małpie linie komórkowe (Vero) używane do produkcji
szczepionek. Przykład z literatury cytuje zanieczyszczającą obecność SV20, który jest onkogenicz-
nym adenowirusem (38)
Mówiąc prosto, czy można się wyprzeć, że szczepionki ostatecznie przenoszą wirusy, DNA i proteiny
w na ludzi z obcych zwierzęcych źródeł (i możliwe, że niezdrowych ludzkich) i to może silnie przy-
czyniać się do olbrzymiego wzrostu przypadków raka i poważnych chronicznych chorób? Czy te
obce zwierzęce geny modyfikują twoje DNA? Ponadto zakładając, że obecność wirusa może trwać lata
zanim zamanifestuje on się symptomami choroby i biorąc pod uwagę tendencję różnych agencji zwią-
zanych ze zdrowiem i korporacji do krótkoterminowych rozwiązań i zysków, czy my w ogóle będzie-
my znali długoterminowe konsekwencje zanim będzie za późno?
Inne krowie wirusy
Inny zanieczyszczający wirus znaleziony w cielęcym serum używanym do produkcji szczepionek, jest
cielęcy polyomavirus (są one mocno związane z rakiem); jeden z odnośnych artykułów zatytułowany
jest „Cielęcy polyomavirus - częsty zanieczyszczacz cielęcego serum” (39). Inne zanieczyszczenia
obejmują wirusa z rodziny parvovirus (40); inne studium cytuje „wirusopodobne cząstki” i mykopla-
zmopodobne czynniki” w odpowiednio 68% i 20% próbek (41); inne z kolei wymienia obecność za-
raźliwego krowiego wirusa zwanego rhinotracheitis (lub krowi herpesvirus 1) i parainfluenza- 3 wi-
rusa w dodatku do pospolitego BDV (42). Interesujący raport z 1975 nie tylko potwierdza obecność
tych wirusów w cielęcym serum, ale dodatkowo wymienia obecność krowiego enterovirus-4 i mówi
również, że 25% próbek serum przetestowanego przez dostawców i „uważanych za wolne od znanych
zanieczyszczeń wirusowych” było zanieczyszczonych przez krowie wirusy (43). Powinno być oczywi-
ste, że jakikolwiek krowi wirus właściwy dla krwi (włączając w to poważne retrowirusy, jak krowie:
leukemii, visna, immunodeficiency) mogą w końcu zakończyć swą drogę w ludzkiej lub zwierzęcej
szczepionce, przez użycie cielęcego serum w procesie wytwarzania.
Zanieczyszczenie cielęcego serum przez pewne krowie hesperowirusy i możliwe implikacje dla ludz-
kiego zdrowia zasługują na krótkie streszczenie. Jest rzeczą znaną, że krowi hesperovirus-1 łatwo re-
plikuje się linii komórkowej z ludzkiego embrionu zwanej WI-38 (44). Podobnie wiadomo, że krowi
hesperovirus-4 jest dość „uporczywie obecny” w cielęcym serum i ma szerokie pole żywicieli, w tym

ak, że zawiera niepożądany rakotwórczy materiał, który może potem być przekazany do biologiczne-
go produktu pomyślanego dla medycznego użycia.(16)
Czy byłeś świadom, że biologiczne produkty, włączając w to niektóre pospolite szczepionki (jak polio
i wścieklizna), są produkowane na „ciągłych”, nieśmiertelnych liniach komórkowych? producenci, na-
ukowcy i agencje często zapewniają nas, że same te komórki nie są guzogenne, że same przez się nie
powodują guzów. Jednakże bliższe spojrzenie pokazuje, że nie zawsze tak jest. Podczas gdy laborato-
ryjne hodowanie może pokazywać, że te typy komórek nie zmieniają się nagle w komórki guza, (ra-
kowe - ang. tumor), to jednak w naukowych środowiskach jest dobrze wiadome, że po tym jak te ko-
mórki były wielokrotnie uprawiane pewną ilość razy, coś powoduje ich konwersję do stanu rakowego
(21).
To streszczenie tego artykułu adresuje ten problem w związku z tzw. komórkami Vero, które są ciągłą
linią komórek pochodzących od afrykańskiej zielonej małpy i stosowane są powszechnie w produkcji
szczepionek. Stwierdza się w nim: „Jednym z obecnych kryteriów dla oceny akceptowalności linii
komórkowych dla użycia w produkcji szczepionek, jest brak kancerogenności. Komórki vero repre-
zentują przykład klasy komórek znanych jako ciągła linia. Były uzyskane z nerek afrykańskiej zielo-
nej małpy i ich własności wzrostu i charakterystyka kultury miały wiele korzyści nad innymi substra-
tami komórkowymi do produkcji szczepionek. Przetestowaliśmy komórki Vero na kancerogenność na
łysych myszach i na kulturze ludzkich komórek organów mięśniowych i znaleźliśmy znaczący wzrost
w ich potencjale kancerogennym ze zwiększona liczbą przejść (podziałów). Po przejściu 232 i wyż-
szych podziałów komórki produkowały guzki we wszystkich zaszczepionych myszach” (22). (przejście
w tym kontekście oznacza liczbę razy kulturowania linii komórkowej).
Jeszcze inna ważna sprawa była raportowana w studiach, która jest masowo ignorowana w odniesieniu
do długoterminowych efektów szczepionek i ich bezpieczeństwa. Jest oczywistością, że w laborato-
rium ciągłe linie komórkowe reagują różnie między jednym typem gatunku zwierzęcia a innym
(21,22). Jako przykład: tkanka jednego gatunku pozwoli nieśmiertelnym komórkom spowodować ra-
kotwórcze zmiany szybciej w porównaniu z tkanką innego gatunku. Takie rezultaty domagają się
następujących pytań. W jakim zakresie (jak szeroko) te ciągłe linie komórkowe były testowane na ludz-
kich tkankach i czy rezultaty różniłyby się w zależności od rodzaju tkanki? I co stałoby się w dłuższym
terminie, jeśli nieśmiertelna komórka z kultury szczepionkowej znajdzie sobie drogę do finalnego pro-
duktu - szczepionki, czy będzie dalej dzielić się w ludzkim ciele? Inny scenariusz może sugerować, że
kancerogenna porcja DNA wbudowana w genom wirusa, który potem będzie wstrzyknięty do ludz-
kiego ciała, stawia pytanie o to, co będzie się wtedy działo od tego punktu?
Nadto opierając się na pewności, że blisko spokrewnione gatunki zwierząt (np, różnych gatunków
małp) reagują różnie na nieśmiertelne komórki, czy potrzebujemy też rozważać, że jakakolwiek szcze-
pionka pomyślana dla wszystkich ludzi może ostatecznie różnie reagować pomiędzy różnymi rasami,
grupami etnicznymi czy płciami? I jakie będą efekty zanieczyszczeń szczepionek dla osób z obniżoną
odpornością, na starszych i niemowlętach?
List z FDA (fed. agen. leków) do producentów szczepionek datowany ma marzec 2001 pokazuje, że
problem nieśmiertelnych linii komórkowych wciąż jest przedmiotem troski. Twierdzi się tam, że „W
ogólności Centrum Oceny Biologicznej i Badań (CBER) aktualnie postrzega komórki Vero jako ak-
ceptowalny substrat do produkcji wirusowych szczepionek, ale ma jeszcze pewne wątpliwości. Mia-
nowicie rekomenduje, żeby wszystkie produkty pochodzące od komórek Vero były wolne od tych po-
zostających w nich nienaruszonych komórek Vero. Jeśli wasz proces produkcyjny nie zawiera ważnej
procedury czy etapu filtracji czyszczącego nienaruszone komórki Vero z finalnego produktu, proszę
wprowadzić taką procedurę w wasz proces produkcyjny”.(24) Mija teraz 16 lat od czasu, kiedy
WHO dało w 1986 roku pozwolenie na użycie ciągłych linii do produkcji szczepionek (25), a teraz
istnieją bardzo podstawowe kwestie nierozwiązane przez producentów, agencje i społeczność nauko-
wą, a jeszcze mniej bardziej subtelne szczegóły (26,27). Studium z 1991 roku donosi: „DNA z sub-
stratu komórkowego zostało wykazane jako obfity czynnik zanieczyszczający w oczyszczonych przy-
gotowaniach szczepionki Sabin typu 1,2 i 3 na polio produkowanych na ciągłych liniach komórko-
wych”. (28) Inne wskazuje, że nieśmiertelne linie komórkowe pokazywały 100 krotną większą liczbę
przypadków rekombinacji DNA w porównaniu do normalnych komórek. (29)Jeden z badaczy twierdzi,
że „ używanie neoplastycznych linii komórkowych jako substratu do produkcji szczepionek może
mimowolnie prowadzić do oddziaływań wirus-wirus i wirus-komórka, czego biologiczne konsekwen-
cje są niejasne. Mogą one prowadzić do powstania nowych retrowirusów o patologicznych konse-
kwencjach”. (30) termin neoplastyczny oznacza własność posiadania nienormalnych charakterystyk

eraz istnieje podwyższony niepokój, ze ten wirus jak i inne mógł przekroczyć barierę gatunku, two-
rząc nowe szczepy w procesie adaptowania się do nowego żywiciela, a z tym wiąże się przechodzenie
wirusa na i od ludzi. Nie jest pewne, czy ludzki szczep BDV wywołuje jawną chorobę, ponieważ le-
karze nie są poinformowani i nawet nie szukają tego wirusa. Jednakże może być użyteczne porówna-
nie wzorów zakażeń u bydła. Może ono być zakażone trwale na niskim poziomie na całe życie przez
niepatogenny szczep wirusa. W tych warunkach konsekwentnie produkują i wydzielają wirusy do
otoczenia, które infekują wtedy inne zwierzęta. Niemniej wirus może stać się śmiertelny dla zwierzę-
cia, jeśli zmutuje i w nowej formie spowoduje widzialne zniszczenie komórki i śmierć w wykształco-
nych warunkach.(10)Zwierzę postępuje do stopniowej lub ostrej niewydolności wyściółki śluzowej
układu trawiennego (gastrointestinal), co wywołuje biegunkę i ewentualne zejście. Jednakże zmuto-
wany wirus nie zawsze koniecznie prowokuje osłabiającą chorobę i śmierć, a zwykły wirus może być
wyizolowany z krowiej trzustki, gruczołu nadnerczowego i przysadkowego (11); udowodniono, że wi-
rus ten powoduje poważne schorzenia płucne (12). Studium pokazuje wybuch choroby pomiędzy ko-
zami z powodu szczepionki zanieczyszczonej krowim pestivirusem; dziwnie te zwierzęta doznały re-
produkcyjnej niemożności i uszkodzeń centralnego systemu nerwowego (13). Czy więc symptomy
choroby mogą pojawić się w różnych tkankach i organach ludzkich, kiedy będą nosiły wirusa krótko
czy długoterminowo?
Pobieżny przegląd literatury pokazuje taką możliwość. Jedno z odkrywczych studiów mówi nam o
„stolcach dzieci poniżej 2 lat mających nieżyt żołądka, który nie mógł być przypisany do rozpozna-
nych jelitowych patogenów i które testom na obecność antygenów pestivirusa wykryto je w 30 na
128 przypadków nieżytu. Biegunka u dzieci wydzielających antygeny pestivirusa przypominała tę u
innych dzieci, z wyjątkiem tego, że bardziej powszechnie związana była z oznakami i symptomami
zapalenia oddechowego.”(14). Istnieją również obawy dotyczące wzoru (pattern) infekcji pestiviru-
sem u noworodków z mikrocefalią, stanem, gdzie głowa lub pojemność czaszki jest niezwyczajnie
mała (14,15). Naukowcy z USDA Laboratorium Narodowej Służby Weterynaryjnej opisali sytuację
jasno i wskazali na powagę problemu: „wysoka częstotliwość wirusa i przeciwciał wykrywanych w
pojedynczych zwierzętach czy niewielkich próbkach sugeruje, ze wielka partia niebadanego serum
jest zakażona. Infekcja kultur komórkowych wirusami BDV może prowadzić do wzajemnych wpły-
wów ze wzrostem innych wirusów. Szczepionki produkowane na zakażonych komórkach mogą w
efekcie też być zakażone, prowadząc do serokonwersji czy choroby po szczepionce. Bezpieczeństwo,
czystość i skuteczność wirusowych szczepionek wymaga testowania na BDV składników, substratu
komórkowego i końcowego produktu” (17).
A oto podobne stwierdzenie z NY Centrum Krwi: „BVD wirus, którego mały rozmiar wirionu
nie daje 100% pewności jego usunięcia przez filtrację, może potencjalnie zanieczyszczać każdą partię
komercyjnie produkowanego serum z cielęcego płodu.” (18)
W rzeczywistości jak wiele z tych szczególnych wirusowych zanieczyszczeń przeciekło do ludzi?
Pomimo twierdzeń producentów i różnych regulujących agencji o efektywności procedur testowych,
jedno studium z 2001 r. znalazło 13% szczepionek na MMR, polio, streptococcus pneumoniae przete-
stowanych pozytywnie na RNA pestivirusa.(19) Inny badacz zaobserwował, ze : „antyciała serum
przeciw wirusom BDV odkryto w około 30% ludzkiej populacji, która nie miała kontaktu z potencjal-
nie zarażonymi zwierzętami.”(16) tak więc „pestivirusy zaadoptowane do ludzkich kultur komórko-
wych mogą być szkodliwe, ponieważ poważne infekcje wirusami BDV u ludzi były często sugerowa-
ne. Wirusy BDV stale infekujace kultury komórkowe używane potem do produkcji szczepionek zosta-
ły wskazane jako źródło zanieczyszczenia w szczepionkach z żywych wirusów.. Zatem warunkiem
wstępnym jest przetestowanie zanieczyszczenia pestivirusem w kulturach komórkowych, aby uniknąć
wtórnego zanieczyszczenia u ludzi jak i zwierząt (20)
Ciągłe nieśmiertelne linie komórkowe
Ci sami naukowcy podnoszą jeszcze jeden ważny problem. Ponieważ wiele używanych w medy-
cynie biologicznych produktów (w tym szczepionki) jest uprawianych lub produkowanych na tzw.
ciągłych liniach komórkowych (są to kultury komórkowe składające się z „nieśmiertelnych” lub ra-
kowych typów komórek, ponieważ nie mają granicy ilości podziałów), zatem powstaje niepokój, że
wirusowe zanieczyszczenie tych linii komórkowych patogenami typu BDV może rozszerzać rako-
twórczy materiał na ludzkiego odbiorcę. jak może do tego dojść? W skrócie działa to tak: Wirus (któ-
ry w tym przypadku ma pojedynczy szczep RNA dla swego genomu) jest zdolny do przejęcia RNA z
komórek, w których był hodowany, do swojego genomu. Jeśli jakikolwiek zanieczyszczający wirus
jest obecny w kulturze, która zawiera nieśmiertelne rakowe komórki, ten wirus może łatwo zmutować

W produkcji wirusowych szczepionek na skalę komercyjną wirus, o który nam chodzi, musi
być namnożony w wielkich ilościach. Wirusy wszakże nie mogą przeżyć i namnażać się bez wprowa-
dzenia ich do komórek żywiących je, które umożliwią wirusom aktywność reprodukcyjną. W tym
sensie wszystkie wirusy można traktować jako pasożyty komórek. Typy żyjących komórek powszech-
nie używanych do reprodukcji wirusów w laboratoriach zawierają też komórki nerek małp, embrio-
nów kurczaków, jak również innych zwierząt i również ludzi. Zaś same te komórki muszą być także
jakoś żywione, a najczęściej pożywką jest mieszanina w większości krowiego (cielęcego) serum (za-
zwyczaj wyekstrahowanego z płodowej krwi cielęcej). taki produkt może przenosić ze sobą wiele ty-
pów krowich wirusów związanych z krwią i to jest jednym z podstawowych źródeł zanieczyszczeń w
szczepionkach. Artykuł z czasopisma twierdzi, że „ potencjalne ryzyko związane z produkcją i uży-
waniem biologicznych produktów jest zanieczyszczenie wirusowe. Może ono być obecne w materiale
źródłowym, tj. ludzkiej krwi, ludzkich czy zwierzęcych tkankach, bankach komórek lub być wprowa-
dzone w procesie wytwarzania przez użycie zwierzęcego serum”. (zob. poz. bibl. nr 1)
wirusy krowie (wołowe - ang. bovine)
Liczne są wirusy i inne czynniki mogące zanieczyszczać cielęce serum. Jednym z najbardziej znaczą-
cych jest pestivirus powodujący krowią wirusową biegunkę (bovine diarrhea virus BVD - zob. poz.
bibl. nr 2). mówiąc bardziej szczegółowo, możemy zaobserwować w szeregu naukowych źródeł takie
typy stwierdzeń: „zanieczyszczenie szczepionek jako konsekwencja infekcji serum cielęcego płodu”
(zob. poz. bibl. nr 3); „wiele serii komercyjnie dostępnego serum zanieczyszczone jest wirusami taki-
mi jak BVD” (zob. poz. bibl. nr 4); „wirus został wyizolowany z 332 na 1608 (20,6%) prób surowego
serum z cielęcego płodu otrzymanego specjalnie dla Centrum i w 93 ze 190 (49%) prób dostępnego w
handlu serum z cielęcego płodu” (zob. poz. bibl. nr 5); czynniki najczęściej wykrywane w ciągłych li-
niach komórkowych to BVD i mykoplazma. Nasze laboratorium zgodnie stwierdziło, ze źródłem za-
nieczyszczenia BVD w ciągłych liniach komórkowych jest używanie zanieczyszczonego serum z kul-
tur cielęcych płodowych komórek” (6); a ostatecznie „Konkludując, najbardziej dostępne w handlu
rodzaje krowiego serum są zanieczyszczone wirusami BDV i chociaż nie ma oczywistości, że są one
zaraźliwe, serum powinno być dokładnie badane na obecność tego wirusa w procesie rozwoju pro-
dukcji szczepionek”.(7)
Czy taki wirus może spowodować infekcję lub chorobę u ludzi? Nowe badania pokazują, ze jest to
możliwe, kiedy badacze znaleźli nowe szczepy wyizolowane z ludzkich komórek i są one bardzo ści-
śle spokrewnione z ze szczepami cielęcymi. (8) Jedno studium pokazuje, ze alarmująca ilość 75%
wszystkich badanych laboratoryjnych linii komórkowych było zanieczyszczonych szczepami pestivi-
rus-a.z tych zaś wszystkie linie komórkowe cielęce były zanieczyszczone wszystkimi trzema możli-
wymi wirusami BDV. (9)

Kobieteczko, kilka lat temu sądziłem jak Ty, poniżej tekst wystąpienia naukowego (z 2002 r. !!!) wskazujący na problemy technologiczne przy produkcji szczepionek, niestety długi, pozdrawiam, Janusz
CO PRZYCHODZI DO NAS PRZEZ IGŁĘ?
O PROBLEMIE PATOGENNYCH ZANIECZYSZCZEŃ SZCZEPIONEK.
Benjamin McRearden, internet: www.DrCarly.com data: 14.12.2002

W ostatnich czasach ludzkość doświadcza sytuacji nigdy dotychczas niespotykanej: mianowicie ist-
nieje niebezpieczeństwo uwolnienia czynników patogennych w celu zabicia lub poważnego uszko-
dzenia wielkiej liczby ludzi (chodzi o bioterror na masową skalę - przyp. tłumacza). Niebezpieczeń-
stwo to skłoniło pewne agencje zdrowia, aby przygotować możliwe masowe szczepienia w popula-
cji. Celem tego raportu jest zbadanie istniejącej naukowej oczywistości patogennych zanieczyszczeń
w szczepionkach. To streszczenie, nie pretendujące wszakże do kompletnego przeglądu tematu, chce
wskazać wystarczającą ilość przykładów i ilustracji zanieczyszczeń bakteriami, wirusami i ich kom-
ponentami tak, aby umożliwić czytelnikowi podjęcie bardziej świadomej decyzji dotyczącej akcepta-
cji szczepień (lub zmuszania innych do ich przyjmowania). Opracowanie to jest prezentowane w for-
macie dla szerszej publiczności, jej lekarzy i rządowych agencji reprezentantów i może być dowolnie
kopiowane w całości.
Jeśli jako jednostka jesteś zbyt zajęty by czytać je w całości podczas jednego posiedzenia,
proszę być świadomym, że istnieje dostateczna oczywistość w literaturze naukowej, ze poważne wiru-
sy i bakterie, jak również ich składniki czy pochodzące od nich toksyny, a także obce zwierzęce lub
rakotwórcze proteiny i DNA znajdują swoją drogę do komercyjnych szczepionek dla ludzi, zwierząt
domowych i hodowlanych. Jeśli jesteś zainteresowany w krótko- i długoterminowym zdrowi własnym
i tych, na których ci zależy, jesteś pracownikiem służby zdrowia lub doradcą, jesteś sobie winien to,
by być poinformowany.