Jak karzde Dziecko małe płakałem i nie chciałem puścić ręki mamusi :P :mrgreen:

Plakalam i nie chcialam zeby mama szla. A potem ot sie jeszcze wstydizlam bo nie umialam sobie butow wiazac :( Ale pamietam ze w przedszkolu mialam zolty reczniczek i zolty worek na buty :) Potem juz mi sie podobalo.

1 dzień był straszny!!! Ja jako osoba wstydliwa :mrgreen: bałam się wszystkiego i wszystkich!! Byłam samodzielna i dawałam sobie sama radze. Tyle dzieciaków!! ale jakoś przeżyłam :-D Moja klasa była bardzo mała (9 osób). Do dnia dzisiejszego mam kontakt z tymi osobami. Z kilkoma chodze do klasy.

Ja i przedszkole, poszedłem w połowie roku do grupy czterolatków. Pamiętam, że powiedziałem, że ja spać nie będę i wolę po bazgrolić na kartce. Ogólnie chodziłem do przedszkola do tych nieszczęsnych czterolatków przez miesiąc(dwa razy po 2 tygodnie :D) i potem do zerówki. Lepiej rosłem u babci na wsi :D A dzieci? Ferajna z pobliża więc było ok.

Przedszkole to był najgorszy okres w moim dotychczasowym życiu!! A 1 dzień... koszmar!!
Chaos, wydzierające się dzieciaki itd... Przyszłam do przedszkola i byłam załamana... ale zaraz złapałam kontakt z innymi... większość to byli moi znajomi :-D z częścią chodzę do klasy do tej pory i w podstawówce też razem...

1 dzień w przedszkolu był... zaskakujący, okropny itd.... jak całe przedszkole... przyzwyczaiłam się... na szczęście to się już skończyło... Byłam samodzielna także jakoś poszło...

Chodziłem wczesniej do żłobka, lecz przezyciem był pierwszy dzien w przedszkolu. Ale dziarsko wszedłem przedstawiłem sie pani przedszkolance i zajełem zabawkami, teraz mi tej odwagi troszka brakuje;(. Nie dyskutowałem nad slusznością pojscia do przedszkola i nie robiłem scen :oops: A jak z Wami?