Przeczytałem ostatnio bardzo ciekawą książke Marka Kochana pt. "Pojedynek na słowa - techniki erystyczne w publicznych sporach". Jest w niej opisanych wiele sposobów na prowadzenie dyskusji w celu jej ''wygrania'' - jak uciec przed niewygodnymi dla nas pytaniami bądź odpowiedziami oraz przede wszystkim jak przyciągnąć ciekawość widza lub słuchacza śledzącego przebieg rozmowy. Sama teoria jest poparta wieloma przykładami dyskusji między politykami, dziennikarzami itp. Może ktoś z was już miał okazję spotkać się z tego typu technikami erystycznymi? Co w ogóle o nich sądzicie?

Witaj! :) zapewne pod względem teoretycznym z erystyką nie jestem zbyt zaznajomiona (przeczytalam tylko jedna książke "Erystyka czyli sztuka prowadzenia sporów") natomiast w praktyce stykam się z nią codziennie :D
A mój sposób to odpowiadanie pytaniem na pytanie, chociażby po to aby mieć więcej czasu na kontratak :)
Chętnie posłucham co Ty proponujesz w takich sytuacjach i dlaczego

_________________
nie mam lekko :D bo zawsze się poruszam z plecakiem na plecach :D

Ja uważam, że podczas takiej rozmowy najlepszym rozwiązaniem jest przede wszystkim myśleć co się mówi oraz analizować słowa osoby z którą prowadzi się daną konwersację. Jednak moim zdaniem podstawą jest wybieganie, zagłębianie się w dany temat tak aby obmyśleć strategię działania przed swoim ''przeciwnikiem''. Właśnie książki takiego typu mają uświaomić oraz ostrzec nas jak ktoś może w łatwy sposób zastawić "zasadzkę erystyczną". A co sądzisz o stosowaniu tych technik przez polityków czy dziennikarzy?