Już na początku XX wieku niemiecki naukowiec Otto Warburg odkrył, że komórki rakowe produkują energię drogą szybkiej glikolizy (rozszczepienia glukozy bez udziału tlenu z otrzymaniem jako jednego z produktów kwasu mlekowego lub mleczanu).
Rzeczywista energia (w postaci molekuł ATP) jest produkowana w niewielkiej ilości, a na produkcję mleczanu idzie około 70% glukozy.
W komórkach rozwijającego się nowotworu poziom glikolizy może być o 200 razy wyższy niż w normalnych tkankach. Przyszły laureat Nagrody Nobla zaproponował, że podstawową przyczyną raka jest właśnie to naruszenie wymiany substancji.
Choć efekt Warburga do tej pory szeroko stosowano w celu wykrycia nowotworu, jego rola w rozwoju zachorowań onkologicznych pozostawała nieznana. Teraz wyniki nowego badania wreszcie rzucą światło na to, jak cukier odżywia komórki rakowe, utrudniając leczenie.
W 2008 roku belgijskie i holenderskie uniwersytety zaczęły wspólną pracę nad wyjaśnieniem, dlaczego nowotwór zamienia w mleczan o wiele więcej cukrów niż zdrowe komórki. Między innymi, naukowcy szukali związku między glukozą i rodziną genów Ras, w których błędy prowadzą do rozwoju nowotworu i powstawania przerzutów.
Profesor Johan Thevelein z Flamandzkiego Instytutu Biotechnologii I jego zespół pracowali z kulturami drożdży, które tak samo jak człowiek mają geny Ras. Badacze wybrali jednokomórkowe organizmy, aby w badaniach nie rozpraszały ich procesy regulacyjne, które mają miejsce w komórkach ssaków.
Jak informuje się w artykule opublikowanym w „Nature Communications”, rozszczepienie cukru w komórkach drożdżowych i rakowych dokonuje się stopniowo poprzez tworzenie substancji o nazwie 1,6-bifostat fruktozy. Podczas szybkiej glikolizy gromadzi się go bardzo wiele i aktywują się białka Ras, stymulujące rozmnażanie się obu typów komórek.
Bez względu na to, że badacze na razie nie wiedzą, co właściwie zmusza komórki do rezygnacji z normalnego sposobu otrzymywania energii w procesie oddychania i do zwiększonego spożycia cukru, to widać, że ten proces tworzy „błędne koło”. Rozwój raka wywołuje zwiększone spożycie glukozy, które z kolei sprzyja rozprzestrzenianiu się raka. W ten sposób zespół może zademonstrować, że efekt Warburga bezpośrednio wpływa na agresywność nowotworu.
„Nasze badania pokazują, jak nadmierne spożycie cukru przez komórki rakowe stymuluje rozwój choroby i wzrost guza. Ten związek między cukrem i rakiem ma rozmaite skutki, a nasze wyniki zapewniają mocną bazę dla przyszłych badań w tej sferze” – powiedział Thevelein.
Autorzy badań uważają, że wyniki ich badań nie tylko pokazują konieczność wniesienia zmian do diety pacjentów z chorobami onkologicznymi, ale i po raz kolejny wskazują na niebezpieczeństwo nadmiernego spożycia cukru.

Biochemik, laureat Nagrody Nobla – Otto Heinrich Warburg, jeden z czołowych biologów komórkowych XX wieku, odkrył, że przyczyną nowotworów jest zbyt duża kwasowość organizmu, co oznacza, że pH, (potencjał wodorowy) w organizmie jest poniżej normalnego poziomu wynoszącego 7,365.
Warburg badał metabolizm guzów nowotworowych oraz oddychanie komórkowe i odkrył, że komórki nowotworowe utrzymują się i rozwijają w niższym pH, już przy pH=6, jest to spowodowane produkcją kwasu mlekowego i podniesionego poziomu CO2. Warburg wierzył, że istnieje bezpośredni związek pomiędzy pH a tlenem. Wyższe pH, czyli odczyn zasadowy, oznacza większe stężenie cząsteczek tlenu, podczas gdy niższe pH – odczyn kwaśny, oznacza niższe stężenie tlenu … sam tlen jest potrzebny do utrzymania i funkcjonowania zdrowych komórek.

Za to ważne odkrycie, w 1931 roku otrzymał Nagrodę Nobla z dziedziny medycyny. Dr Warburg był dyrektorem Instytutu Cesarza Wilhelma (obecnie Instytut Maxa Plancka) na wydziale fizjologii komórek w Berlinie. Badał metabolizm guzów nowotworowych i oddychanie komórkowe, szczególnie komórek nowotworowych. Poniżej znajdują się bezpośrednie cytaty wygłoszone przez dr Warburga podczas wykładów z medycyny:

„Tkanki nowotworowe są kwaśne, natomiast zdrowe tkanki są alkaliczne. Woda rozdziela się na jony H + i OH-, jeśli istnieje nadmiar jonów H + to występuje odczyn kwaśny. Gdy istnieje nadmiar jonów OH-, to mamy do czynienia z odczynem zasadowym.”

W swojej pracy „Metabolizm Nowotworów”, Warburg wykazał, że wszystkie formy nowotworowe charakteryzowane są przez dwa podstawowe warunki: kwasica oraz hipoksja (brak tlenu).

„Brak tlenu i występowanie kwasicy to dwie strony tego samego medalu: jeśli masz jedno, masz też drugie”

„Wszystkie zdrowe, normalne komórki bezwzględnie wymagają tlenu, ale komórki nowotworowe mogą żyć bez niego – Reguła, od której nie ma wyjątku”

„Jeśli by pozbawić komórkę 35% jej tlenu, to przez 48 godzin może zamienić się w komórkę nowotworową.”

Dla dr Warburga stało się jasne, że główną przyczyną raka jest niedobór tlenu, który tworzy kwaśny stan w organizmie człowieka. Dr Warburg odkrył również, że komórki nowotworowe są beztlenowe (nie oddychają tlenem) i nie mogą przetrwać w obecności dużej ilości tlenu, która jest obecna w alkalicznym organizmie.

Objawy zakwaszenia
Zakwaszenie ma swój udział w niemal wszystkich chorobach przewlekłych – albo wyzwalając objawy, albo będąc efektem uszkodzenia komórek. Poniżej wymienione są główne choroby i objawy spowodowane nadmiarem kwasów w organizmie.
1. Przewód pokarmowy
Ostre lub przewlekłe stany zapalne błony śluzowej żołądka, grzybica jelit, zaparcia, problemy trawienne gorycz lub kwas w ustach, obłożony język, uczucie pełności, wzdęcia, schorzenia pęcherzyka żółciowego.
2. Mięśnie – stawy
Dna moczanowa (kwas moczowy), bóle mięśni (kwas mlekowy), uszkodzenia dysków międzykręgowych, ostre i przewlekłe bóle kręgosłupa, osteoporoza, zapalenie stawów, reumatyzm.
3. Skóra – włosy – zęby
Wypadanie włosów, kruche paznokcie, próchnica, parodontoza, sucha skóra, neurodermitis, zakażenia grzybicze, trądzik u nastolatków i dorosłych, problemy z cerą, cellulitis.
4. Układ metaboliczny
Nadwaga, napady wilczego głodu, nagły głód słodyczy, cukrzyca, kamienie nerkowe, podwyższony poziom cholesterolu.
5. Układ sercowo -naczyniowy
Nadciśnienie, przedwczesne zwapnienie, choroby naczyń krwionośnych, nieprawidłowe ukrwienie rąk i nóg, zawroty głowy, migreny, zawał serca.
6. Cały organizm
Chroniczne bóle, depresja, bóle głowy i migreny, zaburzenia snu, problemy z koncentracją, zmniejszona wydolność organizmu, ogólne złe samopoczucie, niezdolność do radzenia sobie ze stresem, obniżenie popędu płciowego, przetrenowanie u sportowców, szybkie męczenie się, osłabienia bariery immunologicznej organizmu.

Drogi prowadzące do zakwaszenia
W organizmie reakcje chemiczne i biologiczne zachodzą głównie w środowisku wodnym. W wodzie są rozpuszczone składniki odżywcze i elektrolity, podstawowy budulec przemiany materii. Płyny międzykomórkowe i wewnątrzkomórkowe zapewniają ściśle określoną równowagę dynamiczną między kwasami a zasadami. Jest to warunek wstępny prawidłowego funkcjonowania organów.
W tabeli poniżej przedstawione są prawidłowe wartości pH niektórych płynów ustrojowych.
ślina 5,0- 5,8 mocz 6,0 - 8,0 sok żołąskowy 1 -2 sok jelitowy 6,2 - 7,5 żółć 5,8 - 8,5 sok trzustkowy 7,5 - 8,3 osocze krwi 7,39+-0,1 płyn mózgowo-rdzeniowy 7,35+-0,1

Niewielkie odchylenia od normy tych wartości powodują poważne zaburzenia procesów przemiany materii. W organiźmie równowaga kwasowo-zasadowa zabezpieczona jest wewnętrznymi mechanizmami ustroju, którą zapewniają:
nerki
płuca
układy buforowe krwi i tkanek
Płuca i nerki eliminują z organizmu końcowe produkty przemiany materii, układy buforowe krwi neutralizują kwaśne produkty tej przemiany. Prawidłowe działanie tych mechanizmów ściśle zależy od prawidłowej czynności nerek i płuc, jak również od dostępności w pożywieniu składników mineralnych o oddziaływaniu zasadowym (warzywa i owoce). Zrównoważona dieta powinna składać się w 80 % z produktów zasadotwórczych, a tylko w 20 % z kwasotwórczych.

Ze względu na styl życia nagromadzenie kwasów może nastąpić jako efekt:
Chorób przemiany materii, takich jak cukrzyca i wiele innych
Chorób zakaźnych przebiegających z gorączką
Nadmiernego wysiłku lub niewłaściwego treningu fizycznego
Nadmiernej fermentacji jelitowej spowodowanej niewłaściwą dietą
Nadwagi i braku ćwiczeń fizycznych
Niedostatecznej ilości produktów alkalizujących w diecie (np. owoce, warzywa)
Przyjmowania zbyt małej ilości płynów
Skutków ubocznych niektórych leków
Spożywania nadmiernej ilości białek zwierzęcych, węglowodanów, tłuszczu i cukru
Stosowania kuracji odchudzających
Stresu i szybkiego tempa życia
Upośledzenia funkcji nerek
Uszkodzenia komórek spowodowanego niedoborem tlenu
Uzależnień od: alkoholu, nikotyny, kofeiny
Zaburzeń procesów wydzielania kwasów
Zatrucia (np. metalami ciężkimi)
Zakwaszenie jest groźne dla całego organizmu. W naszym ciele nie ma organu, jednostki funkcjonalnej ani pojedynczych komórek, które nie mogłyby zostać uszkodzone lub nawet całkowicie zniszczone przez nadmiar kwasów.

Mechanizm zakwaszenia jest następujący. Styl życia i nawyki żywieniowe zakwaszają w sposób ciągły organizmu, który broni się wykorzystując swoje systemy buforowe. Jeśli zakwaszenie przekracza pojemność buforową systemu, nadwyżka kwasów nie może być zneutralizowana i jest magazynowana w tkankach miękkich oraz stawach, w postaci bolesnych złogów, składających się głównie z soli wytrąconych z kwasów.
Najlepszymi przykładami lokalnego nagromadzenia kwasów są:
Dna moczanowa – miejscowe gromadzenie się kwasu moczowego i jego kryształów w stawach
Bóle mięśni – gromadzenie się kwasu mlekowego w przeciążonych mięśniach
Diagnozowanie zakwaszenia organizmu?
We wczesnym stadium zakwaszenia objawy nie są bardzo intensywne. Mogą przybierać formę wysypek, bólów głowy, alergii, przeziębień i problemów z zatokami. Osłabiony organizm zaczyna tracić odporność, co prowadzi do zaburzeń pracy tarczycy, nadnerczy, wątroby. Szczególnie ważny dla oceny stopnia zakwaszenia organizmu jest stan tkanek łącznych, kolor i stan skóry oraz kolor języka. Sygnałem, że doszło do nadmiernego zakwaszenia organizmu może być podwyższony poziom kwasu moczowego we krwi oraz obniżone pH moczu. U zdrowej osoby mocz powinien mieć odczyn lekko kwaśny, u wegetarian może być obojętny. Pomiar wartości pH płynów ustrojowych nie odzwierciedla faktycznego stanu kwasowo-zasadowego całego organizmu. Pokazuje nam jedynie stan, jaki jest w danej chwili w danym płynie

Typowymi objawami sugerującymi zakwaszenie organizmu są:
Baryłkowaty kształt tułowia
Cienkie nogi
Duży brzuch
Mało elastyczna, wiotka skóra
Obfita tkanka tłuszczowa
Podpuchnięte oczy
Przewlekły ból
Sztywna dynamika ciała
Sztywny kręgosłup