z Poczty Zdrowia - Zdrowia życzę, Jean-Marc Dupuis
Źle funkcjonujące jelita to zagrożenie dla całego układu odpornościowego
Szanowny Czytelniku,
czy słyszałeś powiedzenie, że „śmierć zaczyna się w okrężnicy”?
Jego autorem jest rosyjski naukowiec Ilja Miecznikow, laureat nagrody Nobla w dziedzinie medycyny w 1908 r. za prace nad odpornością. Wykazał on bardzo ścisły związek pomiędzy jelitami a chorobami.
Gwałtowna zmiana obecnego trybu życia zaowocowała przerażającym zatruciem jelit, a zatem także całego organizmu.
Trzy główne czynniki to:
stres i brak aktywności fizycznej;
leki, toksyny i zanieczyszczenia, które łykamy, wdychamy lub są nam wstrzykiwane;
żywność, którą jelita źle znoszą, wywołująca stany zapalne przewodu pokarmowego i porowatość jelit, źródło niezliczonych chorób.
Ale Twój organizm nie pozostaje bierny wobec takich najazdów.
Wręcz przeciwnie, nie przestaje wysyłać Ci sygnałów alarmowych! Biegunki, zaparcia, bóle brzucha, wzdęcia i cuchnący oddech, bóle głowy, bezsenność i zmiany nastroju to, między innymi, jego sposoby wołania o pomoc.
Już grecki lekarz, Hipokrates, rozumiał to 2,5 tys. lat temu, zaś najnowsze badania naukowe w zakresie dietetyki tylko to potwierdziły: zdrowy możesz być tylko wtedy, kiedy zdrowa będzie Twoja flora jelitowa

Mikrobiolog wskazuje na zagrożenie nowotworowe
W piśmie naukowym Nature, Susan Erdman, mikrobiolog z MIT (Massachusetts Institute of Technology), dzieli się swoim zaniepokojeniem na temat zmian ludzkiej mikrobioty („mikrobiota” to naukowa nazwa bakteryjnej flory jelitowej).
Wyjaśnia ona, w jaki sposób żywność przemysłowa i antybiotyki zakłóciły funkcjonowanie populacji bakterii w naszym organizmie.
Zmiany te wywołują przewlekłe stany zapalne jelit, które, jej zdaniem, mogą tłumaczyć wzrost ryzyka zachorowań na raka piersi, jajników i prostaty (1).

Powiązania między bakteryjną florą jelitową a problemami psychicznymi
W Wielkiej Brytanii dr Natasha Campbell pracuje od dziesiątków lat nad powiązaniami pomiędzy zaburzeniami pracy jelit a wszelkiego rodzaju problemami psychicznymi: nadpobudliwością, dyspraksją, ale także depresją i schizofrenią.
Przypomniała, że francuski psychiatra Philippe Pinel (1745-1828), ojciec nowoczesnej psychiatrii, już w 1807 roku stwierdził, że:
Siedziba szaleństwa znajduje się zazwyczaj na poziomie żołądka i jelit1.
W medycynie naturalnej mamy zwyczaj powtarzać, że „tripes” (kiszki) to anagram (obydwa słowa zawierają te same litery) słowa „esprit” (tu: umysł).
A przecież większość psychiatrów nie poświęca żadnej uwagi układowi pokarmowemu swoich pacjentów!

Zwielokrotnione ryzyko zawału
Przypomnijmy ponadto, że przewlekły stan zapalny podwyższa ryzyko chorób kardiologicznych.
Kardiolog Jean-Claude Tardif, dyrektor Instytutu Kardiologicznego w Montrealu, twierdzi:
Ryzyko zawału u osób chorujących na stan zapalny jest od pięciu do dziesięciu razy większe, w zależności od ich stanu. Każda postać krążącego w organizmie stanu zapalnego może podwyższyć ryzyko problemów kardiologicznych.2
To oczywiście dotyczy także stanów zapalnych jelit, które występują w parze z zaburzeniami jelitowymi.
Czynniki stanu zapalnego niszczą wnętrze Twoich tętnic. Oddziałując przez dłuższy czas, wywołują miażdżycę tętnic. Dla serca – oznacza to zagrożenie zawałowe (atak serca). Dla tętnic szyjnych i mózgu – zagrożenie udarowe (udar mózgu, może wywołać amnezję, niepełnosprawność lub śmierć).
Niewłaściwa bakteryjna flora jelitowa może być zatem związana z dwoma największymi przyczynami śmierci (nowotworami i chorobami kardiologicznymi).

Ponad 200 chorób wiąże się z problemami dotyczącymi bakteryjnej flory jelitowej
Oprócz tego, ponad dwieście chorób wiąże się z brakiem równowagi flory jelitowej. Zgodnie ze zbiorczym podsumowaniem badań naukowych3, mowa tu o:
przewlekłych chorobach układu pokarmowego, takich jak zaparcia, celiakia, zespół nieszczelnego jelita, zespół jelita drażliwego, choroba Leśniowskiego-Crohna;
chorobach zapalnych (w tym alergiach);
chorobach związanych z metabolizmem, takich jak cukrzyca, nadciśnienie, otyłość;
chorobach skóry, takich jak trądzik, egzema, stany zapalne skóry, opryszczka, łuszczyca;
chorobach zakaźnych, takich jak biegunka, katar, grypa, grypa jelitowa, zakażenia Clostridium difficile lub H. pylori;
nowotworach, zwłaszcza rak okrężnicy.

Przywrócić kontakt z ziemią i przyrodą
Najlepszy sposób na odbudowanie prawidłowej flory jelitowej polega na przywróceniu kontaktu z naturą, z ziemią, z naturalnym preparatami, które zawierają zdrowe bakterie.
Trzeba się pozbyć środków dezynfekujących, antybiotyków i innych środków bakteriobójczych, które niszczą Twoją florę (w tym chlor z wody do picia). Trzeba jeść produkty z upraw ekologicznych i unikać żywności wywołującej stany zapalne (gluten, nabiał, cukierki, żywność przemysłowa).
Należy zwłaszcza:
-pozwalać dzieciom chodzić na czworaka, także na zewnątrz, nie przecierając im rąk co pięć minut antybakteryjnymi chusteczkami;
-hodować zwierzęta domowe: dzieci wychowywane z kotem lub psem w domu mają mniej alergii;
-unikać kontaktu z domestosem i roztworami wodno-alkoholowymi, by nie zniszczyć własnej równowagi mikroorganizmów;
-co tydzień jeść produkty fermentowane i niesterylizowane (kapusta kiszona, ogórki kiszone, kefir ekologiczny);
-jeść pożywienie z własnego ogrodu – jeśli masz szczęście taki posiadać: uprawiane w sposób ekologiczny, bez zbytniego ich czyszczenia;
-a ci z nas, których na to stać, powinni suplementować probiotyki, by przywrócić florę jelitową w układzie pokarmowym. Probiotyki to bakterie, które mają udowodniony korzystny wpływ na zdrowie.
Rozumie się samo przez się, że nie chcemy wprowadzać do Twojego organizmu bakterii chorobotwórczych, takich jak E. coli czy salmonella ani drożdży, jak Candida albicans.
Twój organizm potrzebuje szczepów bakterii „probiotycznych”.

Jakie szczepy bakterii są probiotyczne?
Suplementacja probiotyków to najskuteczniejszy i najbardziej bezpośredni sposób na zaludnienie Twojej okrężnicy (jelita grubego) zdrowymi gatunkami bakterii.
Ale o tym rozwiązaniu wspominam na zakończenie artykułu, gdyż jest ono zarezerwowane dla osób, które mogą sobie na to pozwolić. Probiotyki bowiem są drogie. Sposób ich wytwarzania i przechowywania jest złożony.
Smutne to, ale jest to jeszcze jeden czynnik braku równości wobec zdrowia.
Stworzenie rzeczywiście zdrowych probiotyków wymaga najpierw wyizolowania szczepów bakterii spełniających bardzo ścisłe kryteria. Powinny być:
*pochodzenia ludzkiego lub wywodzić się z tradycyjnej fermentowanej żywności;
*odporne na działanie soków żołądkowych i soli żółciowych, bo w innym przypadku zostaną zniszczone w procesie trawienia;
*w stanie przylegać do dróg pokarmowych, aby organizm nie wydalił ich razem z odpadami;
*w stanie wyprzeć niezdrowe dla organizmu bakterie;
*w stanie stymulować odporność;
*wytwarzać substancje działające przeciw mikroorganizmom;
*niezagrażające zdrowiu;
*oraz powinno się móc je produkować i przechowywać w stanie stałym.
Tych kryteriów jest tak wiele, że bardzo niewiele szczepów bakterii je spełnia.

Szczepy probiotyków o naukowo uznanych właściwościach zdrowotnych
W chwili, kiedy to piszę, w sposób ścisły zidentyfikowano naukowo różne szczepy bakterii, które spełniają powyższe kryteria… Ale jedynie pięć biotypów bakterii szczególnie poddano testom klinicznym.
Są to Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus casei, Lactobacillus plantarum, Bifidobacterium oraz Streptococcus thermophilus.
Te szczepy można przyjmować oddzielnie lub razem. Regulują florę jelitową, wpływając na wytwarzanie pewnych substancji (toksyn). Uniemożliwiają zagnieżdżenie się bakterii chorobotwórczych. Poprawiają trawienie i pomagają wpływać na zdolności obronne organizmu.
Dzięki tym czynnikom można zmniejszyć przewlekły stan zapalny dróg pokarmowych oraz zapobiegać infekcjom i poważnym chorobom4, 5.
Właściwe trawienie gwarantuje również więcej energii. Probiotyki przetestowano również jako skuteczne w przypadku zespołu przewlekłego zmęczenia6.
Zauważmy na koniec, że w tym ostatnim badaniu stwierdzono, że minimalna dzienna dawka wynosi 10 miliardów probiotyków. Ale ich działanie można zauważyć dopiero przy dziennej dawce 25 miliardów.

Ważne: sposób produkcji
Równie ważny co rodzaj szczepu bakterii jest sposób produkcji probiotyków.
Zrozumiesz, dlaczego probiotyki, choć konieczne dla zdrowia w nowoczesnych warunkach życia, pozostają preparatami wysoce technologicznymi, a zatem i kosztownymi.
Po zidentyfikowaniu właściwego szczepu bakterii należy go przechowywać w temperaturze -80°C.
Do wyprodukowania ilości koniecznej do suplementacji potrzeba zbiorników fermentacyjnych, które są czymś w rodzaju ogromnych „reaktorów” o pojemności od 2 do 3 000 litrów. Do reaktorów tych wprowadza się wcześniej namnożony w coraz większych probówkach materiał.
Hodowla w reaktorze trwa poniżej 24 godzin. Należy oczywiście spełnić bardzo ściśle określone warunki temperatury, kwasowości, napowietrzenia i wstrząsania.
Pod koniec procesu fermentacji bakterie odwirowuje się na bardzo wysokich obrotach. Dzięki temu otrzymuje się gęstą „masę bakteryjną”.
Wówczas należy ją bardzo ostrożnie poddać suszeniu, aby jak najwięcej bakterii pozostało przy życiu. Technika ta zwie się „liofilizacją”: zamraża się masę bakteryjną i umieszcza w próżni, co pozwala na przejście lodu bezpośrednio w gazowy stan skupienia, bez przejścia przez stan płynny. Woda oddziela się w postaci gazowej w procesie sublimacji.
Faza ta może trwać od jednego do trzech dni. Po jej zakończeniu, produkt ma postać suchego ciastka: praktycznie cała woda została odciągnięta.
Wtedy można to ciastko przekształcić w proszek zwany „czystą hodowlą”, z której wyprodukowany zostanie produkt końcowy (kapsułki żelowe, proszek lub inny preparat zawierający probiotyki).

Niezbędne: utrzymać jak najwięcej bakterii przy życiu!
Probiotyki są żywe: ale bez względu na to, co robisz, bakterie z czasem umierają.
Jedyne, co możesz zrobić, to spowolnić ich umieranie.
Umierają wolniej, jeśli liofilizacja została przeprowadzona w sposób prawidłowy.
Umierają również wolniej, jeśli są przechowywane w temperaturze bliskiej 40°C.
W tej temperaturze wskaźnik spadku ilości bakterii kwasu mlekowego wynosi od 2 do 3% wyjściowej ilości bakterii miesięcznie. Wskaźnik ten osiąga od 10 do 15%, kiedy te same bakterie przechowuje się w temperaturze pokojowej (pomiędzy 20 a 25°C)7.
Bakterie potrzebują również ochrony przed tlenem. Niektóre, bardziej wytrzymałe szczepy bakterii żyją dłużej.
Dzięki bardzo uważnemu prowadzeniu procesu produkcji (maksymalnie wydajna liofilizacja, dobór szczepów bakterii i ochrona przed tlenem), najlepsze probiotyki osiągają po 24 miesiącach wskaźnik przeżycia 40% w temperaturze 25°C, podczas gdy w przypadku niechronionych bakterii kwasu mlekowego wskaźnik ten wynosi 25% po 6 miesiącach.