|
Wstęp do dyskusji:
Oznajmia się na ogół (&), iż nie istnieje ujednolicona wiedza ustalająca
bezpośrednią przyczynę istoty działania czynników wewnątrzustrojowych i
zewnątrzpochodnych w procesie powstawania nowotworów, zatem konkludując:
nie dysponuje się odpowiednią metodologią pozwalającą opanować ów mechanizm.
(&) Oczywiście można się z tym nie zgodzić.
Rozważmy dwa aspekty mogące wpłynąć
na ostateczną ocenę wątpliwości (za i przeciw):
Wiadomo, że w oparciu o pandemię nowotworów prosperuje Intensywnie
duża gałąź subsydiowanych przedsiębiorstw: zespoły naukowo-badawcze,
laboratoria chemiczne i farmakologiczne, fabryki leków oraz zakłady
przemysłu precyzyjnego (projektujące, produkujące i konserwujące
aparaturę służącą analizie, diagnostyce, obrazowaniu, operowaniu, i.t.p.),
związanych wspólnotą owego "prosperity". W praktyce jest to rzesza ludzi
powiązanych pośrednio (rozmaite fundusze, fundacje, udziały kapitałowe)
do finansowej kontraktacji ośrodków sektora medycznego, oraz bezpośrednio
: gros specjalistów w zakresie interwencyjnej obsługi poszkodowanych.
Wiadomo, że jedną z dominujących cech u istot trywialnych jest dążenie
(na ogół motywowane pragnieniem zyskania satysfakcji przez splendor i
uznanie w opinii świata, co za żądzą indywidualnej megalomanii) ku
osiągnięciu maksimum (bądź "stworzeniu" novum) w dowolnej dziedzinie.
Można zatem uznać, iż wiedza o odkryciu naukowym tej rangi jeśli stałoby
się udziałem istoty trywialnej, nie miałaby możliwości być zatajona.
To argumentuje za przychyleniem się stanowisku wiedzy o Niewiedzy,
o istnieniu obszaru nieujarzmionego dotychczas.
Rozsądnym wydaje się zatem mniemać o możliwości rozmyślnego i starannego
ukrywania przed opinią publiczną (w tym: specjalizujących się onkologów)
rzeczywistego stanu teoretycznej wiedzy określonego zagadnienia.
Jedyną usprawiedliwioną intencją, tudzież motywacją zatajania mogłoby być
uznanie rozwoju trybu pandemii czynnikiem dobroczynnym (zatem nie wymagającym
inhibicji) w określonej sytuacji samobieżnego trybu autoregulacji w continuum.
W continuum zaś odtajnia się to co zatajone
|
|
