Osobiście jestem za funkcjonującym w Polsce od lat 30-tych XX wieku systemem UBEZPIECZEŃ społecznych (celowo podkreślam prze duże litery). OFE ostatecznie okazały się największym przekrętem. Napewno obowiązujący w Zus system jest bliższy oczekiwaniom przeciętnego obywatela, gdyż jest niejako zabezpieczeniem bytu pokolenia rodziców przez pokolenie dzieci. Składki bieżące pracujących dzieci są elementem wypłacanej emerytury ich rodziców.
Obliczyłem, że gdyby składać pieniądze w OFE przez okres pracy - 67 - 25 = 42 (67 to wiek przejścia na emeryturę , 25 wiek rozpoczęcia pracy, 42 czas pracy (lat), by otrzymywać przez 20 lat (do 87 roku życia) comiesięczną emeryturę (brutto) 2 000.oo zł to w czasie pracy należałoby zebrać 480 000.oo zł.
Oznacza to że przez okres pracy co miesiąc należałoby wpłacać 953.oo zł.(nie uwzględniam prowizji płaconej OFE)
Obliczenie:
20 lat(emerytury) x 12(miesięcy)x 2000 zł = 480 000,00 zł
67(patrz j.w.) - 25 (j.w.) = 42 (lata)x 12(mies)= 504 miesiące
480 000 / 505 = 952.39 zł.
Co o tym sądzicie?

sorry, bo ubezpieczenie oznacza obopólną umowę ubezpieczającą między państwem a pracownikiem określającą wysokość kwoty emerytury. W ofe brak zapewnienia.

qrde, ma być 504, tak po świętach!

Paradoksem III RP jest to, że po 25 latach od tzw. odzyskania wolności okazało się, że jej największym budowniczym był ….I sekretarz KC PZPR tow. Edward Gierek. „Potęga” III RP z której mamy być dzisiaj dumni (zgodnie ze słowami prez. Komorowskiego), powstała bowiem na wyprzedaży wszystkiego, co Gierek zbudował oraz z tego, co władcy III RP pożyczyli, bądź sprywatyzowali – mówiąc kolokwialnie. Gdyby bowiem nie zawłaszczono 150 mld złotych zgromadzonych przez obywateli na funduszach OFE – Polska już dziś byłaby bankrutem.

Bo gdyby nie dokonano skoku na II filar – rząd musiałby złamać konstytucję, przekraczając zapisany tam 60-proc. próg długu w stosunku do PKB. Tusk uniknął w ten sposób odpowiedzialności przed Trybunałem Stanu, zabierając zgromadzone przez Polaków oszczędności na funduszach OFE, za co się – jak wiadomo - nie odpowiada się przed nikim, poza historią. Jednak dramat finansów publicznych i faktyczne bankructwo III RP – to dobitny akcent na 25 lecie III RP.
Dlatego słowa Bronisława Komorowskiego: „życzę wszystkim, aby bilans dwudziestopięciolecia naszej wolności był dla wszystkich źródłem satysfakcji, optymizmu i naszej polskiej siły” - jest jak kuracja odmładzająca. Człowiek automatycznie się cofa o 40 lat – do czasu przemówień tow. Gierka. Z jednym wszakże wyjątkiem. Bo co by tu o Gierku nie mówić, to jednak nie da się ukryć, że za jego czasów zbudowano w miarę nowoczesny przemysł, bez sprzedaży którego Bronisław Komorowski i obecne „zdrowe siły narodu” nie mogłyby wyrażać uzasadnionej dumy i satysfakcji. Osobną kwestią są dokonania Donalda Tuska, który zaledwie w sześć lat zadłużył Polskę o dodatkowe 450 mld złotych – mimo tego, że sprzedał wszystko, co jeszcze po Gierku zostało, a teraz zamierza nawet opylić polskie lasy – czyli dorobek tysiąclecia polskiego państwa.

O skali grabieży polskiego majątku – w czym wydatny udział mieli tzw. „aferałowie” Bieleckiego i Lewandowskiego oraz „korupcjały” Tuska - wypowiadało się wiele autorytetów. Bo przecież wyprzedaż za bezcen polskich banków, całego przemysłu motoryzacyjnego, ciężkiego, stoczniowego, czy tkackiego miała i ma charakter bezprecedensowej w całej historii Polski grabieży. Grabieży, jakiej nie dokonał żaden okupant nawet w czasach, gdy Polska została wymazana z mapy Europy.
Jeśli ta grabież ma być „źródłem satysfakcji, optymizmu i naszej polskiej siły” – jak mówi Komorowski, to można podejrzewać, że najwyższe władze III RP uznały Polaków za tak semantycznie otępiałych, że można im już wcisnąć każdą brednię. Okradanie naszych portfeli można zatem nazwać „ratowaniem” naszych portfeli, zapewniając przy tym, że dzięki temu "ratunkowi" przyszli emeryci nie będą grzebać w śmietnikach. Takie i podobne obietnice można bezkarnie mnożyć, skoro wiadomo, że za kolejnych 25 lat ta cała złodziejska banda już za nic nie będzie odpowiadać. Podobnie jak nietykalni w III RP komunistyczni zbrodniarze...

O przemysłowej zapaści, w którą stacza się Polska, mówiła prof. Grażyna Ancyparowicz, ekonomistka ze Szkoły Głównej Handlowej. W wywiadzie dla tygodnika "Sieci" porównała polską gospodarkę do lokomotywy. "Jesteśmy w pociągu, którego lokomotywa została opanowana przez zbieraczy złomu i po kawałku ją szabrują, wyprzedają. Za chwilę wszystko przestanie działać, wygaśnie kocioł i staniemy. Wtedy sprzedadzą na złom resztę lokomotywy…” W ocenie prof. Ancyparowicz „widać dziś dobrze, że Polska nie ma przemysłu. Nie ma przemysłu, który pozwoliłby nam opanowywać wszystkie fazy technologiczne. Sytuacja jest zatem taka: stare lokomotywy rozwoju zostały zniszczone, nowe nie powstały" - mówi Ancyparowicz. W jej ocenie to właśnie przemysł jest fundamentem gospodarki.

Nie może więc dziwić, że rozgrabiona przez aferałów i korupcjałów Polska jest w europejskim ogonie pod względem innowacyjności. Innowacje powstają bowiem głównie w krajach przemysłowych, a nie przetwórczych, gdzie krajowa siła robocza zajmuje się głównie składaniem w całość tego, co inni wymyślili i wyprodukowali. Ten fakt potwierdza Komisja Europejska, która w październiku 2013r. ogłosiła ranking „EU Industrial R&D Investment Scoreboard”, tj. zestawienie firm, które inwestują najwięcej w badania i rozwój w Europie i na świecie. Na liście 1 000 firm z siedzibą w UE znalazły się jedynie 4 polskie spółki. Najlepsza z nich Asseco zajęła 627 miejsce z nakładami w wysokości 16,1 mln euro. Nieco niżej jest Bank Ochrony Środowiska (659 miejsce), który na badania i rozwój przeznaczył w ubiegłym roku 14,8 mln euro. Netia trafiła na pozycję 879 dzięki inwestycjom na poziomie 7,4 mln euro. Wśród tysiąca firm na 964 miejscu znalazł się Comarch, który wydał 5,9 mln euro. Zwycięzca tego rankingu – niemiecki Volkswagen wydał na taką działalność 9,5 miliarda euro.

Nie muszę dodawać, że Volkswagen to firma reprezentująca niemiecki przemysł motoryzacyjny - zlikwidowany w Polsce po 1989 roku… Ale nie ten raport powinien przerazić każdego. Porażające są skutki grabieży polskiego przemysłu na perspektywy rozwoju Polski. Według analizy OECD (Organizacja Współpracy Gospodarczej i Rozwoju) Polska na trwale pozostanie krajem relatywnie biednym, gdyż polskiej gospodarce nie uda się na przestrzeni następnych 50 lat dogonić światowej czołówki. Mało tego, OECD przewiduje, że w 2060 roku polskie PKB per capita będzie niższe od PKB Meksyku czy Turcji, a nawet niższe od średniej światowej !

Na nic zdadzą się zaklęcia Komorowskiego, reżimowej prasy i wszelkiej maści agitatorów w 25 lecie stworzonego w 1989 roku patologicznego systemu. Polacy, których władza aferałów i korupcjałów jeszcze nie odmóżdżyła – masowo uciekają z Polski, zaś już w 2013 roku – czyli po raz pierwszy od zakończenia II wojny światowej – w „wolnej” Polsce więcej osób zmarło, niż się urodziło. Wskazuje to na obiektywny fakt, że w 1989 roku – w wyniku zmowy z komunistami – postanowiono z Polski zrobić europejski skansen. W dodatku skansen bez żadnych perspektyw dla ludzi którzy się tutaj urodzą. Tego nie wymyśliliby Hitler i Stalin razem wzięci