Musisz powiedzieć sobie, że nie pijesz i już i trwać w tym postanowieniu, inaczej nic nie zdziałasz... Dużo wytrwałości zatem życzę i wsparcia najbliższych ;)

_________________
Klinika niepłodności - ogrzewanie podczerwienią ArtiDom

Na pewno potrzebne są: uświadomienie sobie problemu i chęć zwalczenia go. Wtedy trzeba poszukać odpowiedniego dla siebie rodzaju pomocy - grupy wsparcia, leczenie. I przede wszystkim - nie ma się co wstydzić, że korzysta się z leczenia. Wstydzić powinni się ci, którzy nie próbują uwolnić się od problemu, a nie, ci, którzy z nim walczą.

Polecam poczytać -> esperal Łódź.

Z alkoholizmem mozna sobie poradzic nawet samemu, ale trzeba miec motywacje do tego. afirmacje podprogowe napewno w tym beda pomocne.

Jesli jest to zaawansowany allkoholizm to tylko odwyk :(


_________________
amavi.pl
Nasza witryna

tak, wydaje mi się że ciężko poradzić sobie samemu z tego typu problemem

Materiał dotyczy każdego, kto pośrednio lub bezpośrednio związany jest z życiem osoby cierpiącej na chorobę zwaną alkoholizm. W fikcyjnej sztuce ukazano, w jaki sposób ludzie w życiu alkoholika przedłużają jego chorobę i przeszkadzają w jej uleczeniu. Ponadto metody postępowania, jakie powinni zastosować wobec alkoholika bliscy mu ludzie, jeśli faktycznie pragną jego uzdrowienia. Publikacja niniejsza jako jeden z sposobów dawania sobie rady w sytuacjach stworzonych przez alkoholizm proponuje Al-Anon. Jedynym celem tej wspólnoty jest nauczenie nas innego sposobu myślenia o alkoholizmie, uzyskanie takiego punktu widzenia, który może spowodować w naszym życiu cudowną odmianę. To , co przeczytacie- jeśli naprawdę potrzebujecie takiej pomocy – przedstawia rodzinny problem alkoholizmu w zupełnie nowy sposób i wyjaśnia wiele niezrozumiałych do tej pory powikłań i problemów.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Ze zezwoleniem Al-Anon Familly Group Hadguartes New York opublikował zespół redakcyjny „Ruchu AA- Zdroju’’ Publikacja na prawach rękopisu do użytku wewnętrznego Al-Anon, grup terapeutycznych i poradni odwykowych.
Alkoholizm jest tragedią w trzech aktach. W tragedii bierze udział co najmniej czworo ludzi: pijący , jego rodzina, przyjaciele, koledzy w pracy, a nawet jego doradcy. Wszyscy oni przyczyniają się do obrotów tego zaczarowanego koła alkoholizmu. Choroba ta rzadko pojawia się u osoby całkowicie odseparowanej od ludzi. Rzadko również trwa w całkowitym odosobnieniu. Jeden człowiek pije i upija się- inni reagują na jego picie i zachowywanie się. Pijący reaguje z kolei na ich reakcje i znowu pije. W ten właśnie sposób zaczyna się obracać zaczarowane koło oskarżeń i zaprzeczeń- staczająca się w dół spirala alkoholizmu. Aby zrozumieć alkoholizm- musimy spojrzeć nie tylko na samego alkoholika, ale na całkowity obraz jego choroby tak- jakbyśmy byli widzami odgrywanej na scenie sztuki. Musimy dostrzec dokładnie role wszystkich aktorów tego dramatu. Alkoholik – jako gwiazda całej sztuki – występuje na początku pierwszego aktu. Gra on główną rolę, a inni reagują tylko na to, co on robi na scenie. Więc oto nasz gwiazdor – zazwyczaj mężczyzna w wieku 30 – 50 lat przeważnie zdolny, inteligentny i pracowity. Często jednak jego ambicje przekraczają jego możliwości. Widzimy, że jest to bardzo wrażliwy, samotny i nerwowy człowiek. Jest on również niedojrzały w sposób, który go czyni bardzo zależnym od innych ludzi. Prawdopodobnie zachowuje się sposób bardzo „niezależny’’, aby tej niedojrzałości całkowicie zaprzeczyć. Właśnie z tego zaprzeczania powstał tytuł naszej sztuki: Zaczarowane Koło Zaprzeczeń. Aby alkoholik mógł grać swą rolę z powodzeniem, potrzebuje pomocy innych. Dlatego musimy obserwować bardzo dokładnie, w jaki sposób każdy z aktorów spełnia swą rolę w tym dramacie.

_________________
medicus curat, natura sanat.

Dobre o bardzo dobre :), ale to chyba nie o alkoholiku było. Alkoholizm to potężna, nieuleczalna choroba. To nie prawda, że ludzie zdolni, inteligentni, pracowici na nią zapadają, bo gdy człowiek ma takie zalety o których mowa to z pewnością znajdzie rozwiązanie, które nie niszczy tak jak alkohol.
Najmocniej cierpią bliscy alkoholika a w tym dzieci. I co po tym jak będziemy obserwować alkoholika to takie tłumaczenie na to że jutro:)

Prolog
Alkoholik odkrył, że picie poprawia mu nastrój, pozwala czuć się lepiej. Wydaje to mu się błogosławieństwem, a nie przekleństwem. Lekarstwem, a nie trucizną. Na kilka godzin znikają kłopoty i lęki, napięte nerwy doznają odprężenia i wszystkie problemy są rozwiązane.

Akt I
Alkoholik wkracza na scenę twierdząc, że nikt nie ma prawa mówić mu, co on powinien robić, że tylko on sam może rozkazywać innym. Rodzinie bardzo to utrudnia jakąkolwiek rozmowę z nim na temat jego picia i rezultatów picia. Nawet gdy pijaństwo stwarza naprawdę poważne problemy – alkoholik nie chce na ten temat rozmawiać. Każda dyskusja jest czymś w rodzaju podwójnego monologu: nikt nie słyszy tego, co mówi druga strona. Obie strony twierdzą co innego, a robią co innego. Dlatego, aby alkoholika zrozumieć konieczne jest dokładne poznanie tej gry. Obserwowanie samego alkoholika, czytanie naukowych opisów jego choroby, albo wysłuchiwanie narzekań jego rodziny, to tylko mała cząstka dramatu. Najważniejszym słowem w alkoholizmie jest „zaprzeczanie’’, gdyż ludzie niezmiennie robią to, czego postanawiają nigdy więcej nie robić, albo zaprzeczają temu, co zrobili. Jeżeli moglibyśmy zaobserwować tę grę w telewizji wyłączając głośnik – o wiele lepiej zrozumielibyśmy to, co się naprawdę dzieje. Na początku pierwszego aktu alkoholik potrzebuje kieliszka – więc pije. Pije często i wiele, a nie rzadko i w małych ilościach. Może pić otwarcie, ale prawdopodobnie z ilością wypitych kieliszków kryje się, pijąc poza plecami reszty aktorów tego przedstawienia. Tu właśnie jest pierwsza część zaprzeczania: ukrywanie ilości wypitego alkoholu. Dowodzi to, że pijący zdaje sobie sprawę z tego, że pije zbyt wiele, pije częściej i więcej niż inni, a przede wszystkim - że picie znaczy dla niego o wiele więcej niż dla innych ludzi. Fakt, że pije za wiele i zbyt często, nie jest zależny od jego woli. I tu dostrzegamy pierwszą oznakę alkoholizmu. Ciągłe zaprzeczanie przez chowanie butelki i picie w samotności wskazuje jasno, jak bardzo jego poczucie jest zależne od alkoholu. Po dwóch lub trzech kieliszkach nie może już być mowy o powstrzymaniu picia

_________________
medicus curat, natura sanat.

alkoholizm to tragedia, a Kolega Bartosz, chyba jedynie słyszał o nim a nie dotknął nigdy.