https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/29147464 Treatment of the Fluoroquinolone-Associated Disability: The Pathobiochemical Implications. Michalak K1,2, Sobolewska-Włodarczyk A3, Włodarczyk M3, Sobolewska J4, Woźniak P4, Sobolewski B4. Author information 1 Physics Faculty, Laboratory of Vision Science and Optometry, Adam Mickiewicz University in Poznań, Umultowska Street 85, 61-614 Poznań, Poland. 2 Nanobiomedical Center of Poznań, Umultowska Street 85, 61-614 Poznań, Poland. 3 Department of Biochemistry, Medical University of Lodz, Mazowiecka Street 6/8, 92-215 Łódź, Poland. 4 Outpatient Clinic, Polish Mother's Memorial Hospital-Research Institute, Rzgowska Street 281/289, Łódź, Poland. Long-term fluoroquinolone-associated disability (FQAD) after fluoroquinolone (FQ) antibiotic therapy appears in recent years as a significant medical and social problem, because patients suffer for many years after prescribed antimicrobial FQ treatment from tiredness, concentration problems, neuropathies, tendinopathies, and other symptoms. The knowledge about the molecular activity of FQs in the cells remains unclear in many details. The effective treatment of this chronic state remains difficult and not effective. The current paper reviews the pathobiochemical properties of FQs, hints the directions for further research, and reviews the research concerning the proposed treatment of patients. Based on the analysis of literature, the main directions of possible effective treatment of FQAD are proposed: (a) reduction of the oxidative stress, (b) restoring reduced mitochondrion potential ΔΨm ==== Długotrwała niepełnosprawność związana z fluorochinolonem (FQAD) po antybiotykoterapii fluorochinolonem (FQ) pojawia się w ostatnich latach jako istotny problem medyczny i społeczny, ponieważ pacjenci cierpią przez wiele lat po przepisaniu przeciwdrobnoustrojowej terapii FQ ze zmęczenia, problemów z koncentracją, neuropatii, tendinopatii, i inne objawy. Wiedza na temat molekularnej aktywności FQ w komórkach pozostaje niejasna w wielu szczegółach. Skuteczne leczenie tego przewlekłego stanu pozostaje trudne i nieskuteczne. W niniejszym artykule dokonano przeglądu właściwości patobiochemicznych FQ, wskazano kierunki dalszych badań oraz dokonano przeglądu badań dotyczących proponowanego leczenia pacjentów. W oparciu o analizę literatury proponowane są główne kierunki możliwego skutecznego leczenia FQAD: (a) redukcja stresu oksydacyjnego, (b) przywrócenie zmniejszonego potencjału mitochondrium ΔΨm
_________________ medicus curat, natura sanat.
|