Jest temat o tym, jakie książki trzeba koniecznie przeczytać, ale tam są w większości klasyki. A mnie ciekawi jakie są wasza najnowsze odkrycia, a może przeczytaliście coś mało znanego, ale interesującego, wartego podzielenia się?

czytam właśnie "Zieloną wyspę" Ostachowicza. Mocna rzecz o kobiecie poszukującej samotności na prawie (!) bezludnej wyspie. Zaskakująca i w takim psychodelicznym klimacie. Ciężka do określenia gatunkowo, co zreszta jest dla tego autora charakterystyczne, ale czyta się bardzo dobrze.

Zwłaszcza to "prawie" mnie zaciekawia, i do tego facet piszący o kobiecie, to nie takie częste w literaturze, więc tym bardziej ciekawi. I "pomieszanie" gatunków mi podchodzi a jakże.

o, to chyba zupełna nowość, Ostachowicza pamietam ostatnio z "nocy żywych żydów"a tu już nastepna :) poprzednią czytałem z przyjemnością, jelśli można to tak określić, więc pewnie i po tę sięgnę.
U mnie na tapecie teraz brytyjski kryminał Petera maya "czarny dom".

moim zdaniem nie bez powodu Ostachowicz na "dzień dobry" w książce daje cytat z Los Trabantos;) kto zna tę piosnkę, ten na pewno zorientuje się w klimacie książki. właśnie za te gry z czytelnikiem uwielbiam Ostachowicza:)

niestety, ale taką przyjemność miałem w zeszłym roku. Na pocieszenia zostaje mi, że książka nie była publikowana, a ja dostałem ją w zaufaniu od autorki. Miałem powiedzieć, i jak?. Była dobra! humor, krew i miłość przepleciona seksem

gantal - ale jesteś tajemniczy. Ale to co to było? :)

"Zieloną wyspę" czytałem i....spodobała mi się, a myślałem, że będę mieć z nią problem. To nie jest jednak taka ot literatura dla kobiet i może właśnie w końcu trzeba zdać sobie sprawę, że zaczyna się era kobiecych postaci w literaturze i nie tylko.
Był tam nawet fragment, jak ta Magda rozmyślała, że jest jak Ziemia - potężna i niewzruszona i lekko wyobcowana. Że z charakteru jest bardziej jak ta Ziemia, tylko w miniaturowej wersji, ale nie przeszkadza jej to, żeby samej ustalać zasady. Co w sumie nie byłoby nawet specjalnie odkrywcze, że każdy powinien żyć "zgodnie ze swoim charakterem", ale jak przyjdzie co do czego, co idziemy na masę kompromisów, a o tym, że istnieje jeszcze inne życie przypominamy sobie dopiero po lekturze takich książek.

Ja ostatnio przeczytałam " Dzienniki Japońskie. Zapiski z roku królika i roku konia" Piotra Milewskiego opisująca piękno Japonii. Autor przedstawia w niej nie tylko zatłoczone i zmodernizowane Tokio ale małe i urocze prowincje. Również znajdziemy w niej ciekawostki kulturalne jak japońskie gejsze czy wspaniałe zamki. Serdecznie polecam.

Zastanawiam się dlaczego na dwa posty oba są identyczne nieomal i reklamują tę samą książkę. Albo jest tak cholernie dobra, albo ktoś płaci za baaardzo nieudolną reklamę. ;)

Teraz czytam "Szczygieł"- Donna Tartt. Świetna książka polecam wszystkim