Witajcie,
Zastanawiam się nad tytułami, którymi obdaruję moich najbliższych podczas zbliżających się świat. Często kupuję im książki więc "pewniaki" już dawno się wyczerpały :) Mam kilka pozycji na oku. m. in "Jaśki" Jean-Philippe Arrou-Vignod, "Stokrotki w śniegu" Richarda Paula Evansa, czy wreszcie "Zaginione królestwa" Normana Davisa. Co sądzicie o tych tytułach, czytał ktoś? Będę wdzięczny za każdą opinię :)

Problem taki, że nie znamy ich upodobań. JA mógłbym doradzić coś z fantastyki ;)

np co z fantastyki?

A upodobania hm. Chodzi mi o jakieś w miarę uniwersalne pozycje, żeby trafić w jak najszersze spektrum upodobań :)

Te "Zaginione Królestwa" Davisa chodzą mi cały czas po głowie...

Alchemik, lekka ksiazka i uniwersalna

_________________
'-Jam częścią tej siły, która wiecznie zła pragnąc, wiecznie czyni dobro.'

"Jaśki" słyszałam,że dobre..ale to zalezy od upodobań..ja np. poleciłabym tą książkę ..naprawde dobra!

Ja w zeszłym roku dostałem biografię S. Jobsa - lubię takie konkretne pozycje ;)
Teraz chciałbym Nielegalnych i Niewiernych, tylko nie wiem jak mikołaja dyskretnie poinformować, może trzeba będzie niedyskretnie ;)

Różne są sposoby na informacje o tym, jakie prezent chcesz- najlepiej działać w grupach :D To taka moja rada...
A co to za nielegalni i niewierni tak w ogóle?

Niewerni to taki film kojarzę w kinach, ale to chyba nie to chodzi...

Z fantastyki ja osobiście polecam Dukaja, ale ja jestem beznadziejnie zakochana w jego prozie :) Albo Pratchetta, ostatnio chyba nawet wyszedł nowy tom. Jak dla kobiety to może biografię Heleny Rubinstein? Dla zbuntowanego nastolatka może być album Banksy'ego :)

Zdecydowanie nie o to!
To powieść sensacyjna. Autor długo się zabierał do jej napisania, a właściwie ich napisania... :"Bardzo chciałem stworzyć niezwykłą historię, która poruszy serca i umysły, wykreować wspaniałe, ciekawe postacie i tchnąć w nie życie. I tak przez ponad trzydzieści lat niczego nie napisałem.
Ciągle coś mi przeszkadzało. Najpierw studia, nudne prawo cywilne, później założyłem rodzinę, pojawiły się inne obowiązki, aż w końcu zostałem szpiegiem. Wyglądało na to, że wszystko sprzysięgło się, żebym nie mógł pisać. Tak to sobie tłumaczyłem, chociaż dobrze wiedziałem, jaka jest prawda. Musiałem przyznać sam przed sobą, że nie miałem nic ciekawego do powiedzenia.

Wszystko zmieniło się diametralnie w sierpniu 2007 roku, kiedy skończyłem już pięćdziesiątkę i odszedłem ze służby państwowej."