25 lat temu na świecie pojawił się pierwszy komputerowy szkodnik. Był to wirus nie czyniący użytkownikom zbyt dużej krzywdy. Od tej pory w świecie tego typu programów wiele się zmieniło i dziś mamy okazję aby sobie powspominać. Cyberprzestępcy i dostawcy zabezpieczeń mogą nawet odśpiewać szkodnikom "100 lat".

Wirus uznawany za pierwszego na świecie "dzikiego" komputerowego szkodnika pojawił się w 1982 roku i nosił nazwę Elk Cloner. Stworzył go 15-letni wówczas Rich Skrenta. Wirus atakował komputery Apple II i rozprzestrzeniał się za pośrednictwem zapomnianych już dyskietek 5¼ cala.

Cloner nie robił wielkiej krzywdy. Co jakiś czas wyświetlał jedynie taki wierszyk.


Późniejsze wirusy komputerowe były coraz bardziej złośliwe, ale z reguły informowały użytkownika o swojej obecności na komputerze. Wyświetlały wulgarne wierszyki, różnego rodzaju obrazki lub powodowały irytujące zmiany w zachowaniu maszyny (odwracały tekst do góry nogami, powodowały zniekształcenia obrazu, zjadały kropki itd.). Czasem niszczyły pliki lub nośniki. Niewątpliwie jednak ich twórcy byli w specyficzny sposób dowcipni i z pewnością niektórzy z czytelników miło spędzali czas przyprogramie zawierającym dema wirusów.

Zmiany jakie zaszły od tego czasu w świecie szkodników podsumowali redaktorzy pisma Science (bezpłatne streszczenie jest dostępne w serwisie Ars Technica). Zauważają oni, że na przestrzeni minionego ćwierćwiecza wirusy komputerowe stały się przede wszystkim motorem napędzającym cyberprzestępczość i rynek zabezpieczeń. Chodzi o niemałe pieniądze i dlatego dzisiejsze szkodniki działają po cichu i niezwykle perfidnie, a posiadanie programu antywirusowego staje się - przynajmniej w przypadku pewnych systemów operacyjnych - koniecznością.

Autorzy tekstu sądzą, że problemu szkodników nie da się w przyszłości rozwiązać. Dlaczego? Po pierwsze oprogramowanie jest coraz bardziej rozbudowane, a więc prawdopodobieństwo znalezienia w nim luk ciągle rośnie. Po drugie, nikt jeszcze nie wymyślił łatki na brak rozsądku u użytkowników (z raportów firm zajmujących się bezpieczeństwem wynika, ze ciągle jest to jeden z głównych problemów).

John Trimmer z serwisu Ars Technica zauważa jeszcze jeden problem. Producenci nowych urządzeń i dostawcy usług dają użytkownikowi coraz mniej kontroli nad sprzętem lub programem. Twórcy wirusów nie cierpią natomiast z powodu tych ograniczeń. Obecne oprogramowanie antywirusowe nadal wymaga interwencji użytkownika, a więc może dojść do tego, że łatwiej (i szybciej) złapiemy nowego wirusa, niż zdążymy zainstalować i uruchomić zabezpieczenia.

Mimo tych wszystkich pesymistycznych przewidywań warto mieć nadzieję na poprawę sytuacji i lepiej zaśpiewać wirusom "Happy Birthday" niż polskie "100 lat". Być może nowe pokolenia użytkowników lepiej poradzą sobie z robakami i trojanami? A może za 25 lat będziemy mówić, że wirusy, robaki i trojany z pierwszej dekady XXI wieku wcale nie były bardzo szkodliwe?

Im już sto lat nie zaśpiewam ;P

Ps. -> Sprawy organizacyjne <- Przenoszę...

ja tez nie , ale jednak warto zobaczyc od czego sie zaczelo a co dzis mamy