Nieautoryzowany stenogram fragmentu wykładu wygłoszonego przez prof.M.................... dnia 22.03.2003 r. w Warszawie, na XIX sympozjum dla lekarzy i fizjoterapeutów, poświęconym zastosowaniu wolnozmiennych pól elektromagnetycznych w medycynie. Tytuł wykładu: „Immunokorekcyjne oddziaływanie wolnozmiennego pola magnetycznego w nawracających zakażeniach układu oddechowego u dzieci”. Zagadnienie prowadzone przez zespół lekarzy z Wojskowego Instytutu Higieny i Epidemiologii oraz z Kliniki Pediatrii i Nefrologii Dziecięcej Wojskowego Instytutu Medycznego .
Wykładowca posługiwał się przeźroczami. Niniejsze jest wyłącznie informacją o prowadzonych badaniach nad wykorzystaniem pól elektromagnetycznych w medycynie, w pediatrii.

Nawiasy lub wyrazy w nawiasach to miejsca źle słyszalne.

Nawiązałem współpracę z Panią prof. A.... ....... w Klinice Pediatrii Wojskowego Instytutu Medycznego , badaliśmy stan układu odpornościowego u dzieci z astmą, które były leczone lekami( ).
Przy okazji zdobyliśmy możliwość oceny sprawności tego układu odpornościowego a pewna grupa tych dzieci otrzymała następny eksperymentalny ( ) seanse leczenia niskozmiennym polem elektromagnetycznym, generowanym przez ..........
Powtórzyliśmy u nich badania i okazało się, że w tych różnych elementach, o których dotychczas państwu mówiłem t. tzn. w zakresie rozpoznania i pobudzenia proliferacyjnego różnych form odpowiedzi immunologicznej a także w zakresie odpowiedzi ( ) otrzymaliśmy zdecydowane zmiany w badaniach po cyklu terapii polem elektromagnetycznym w stosunku do badań przed cyklem terapii.
Terapia wolnozmiennym polem magnetycznym, nawracających zakażeń dróg oddechowych, odnosiła się do dzieci w wieku od 5-ciu do 9-ciu lat, u których w okresie 6-cio miesięcznej obserwacji stwierdzono, co najmniej 4 do 8-miu infekcji dróg oddechowych, które były bezwzględnym wskazaniem do zastosowania leczenia antybiotykami.
Takie dzieci wielokrotnie leczone antybiotykami, wracały, po kolejnych fazach leczenia, do zdrowia i zapadały na następne infekcje. Powtarzało się to jak „perpetum mobile”.
Badania scharakteryzowały układ odpornościowy dzieci jako wysoce niesprawny w zakresie zarówno kompetencji limfocytów B jak i podwyższonej aktywności( ) parametrów antygenów monocytów ( ).
Zastosowano u tych dzieci leczenie wolnozmiennym polem elektromagnetycznym generowanym przez ......... w programie P2 M1 z intensywnością 0,5 do 4, dziesięć zabiegów w ciągu 14-tu dni. Przez 6 miesięcy obserwowano dzieci notując częstość infekcji.
Jak widzicie państwo, częstość ta zdecydowanie obniżyła się z 4 do 8-miu poprzednio, do 0 – jednej infekcji w czasie obserwacji.
Powtórzyliśmy oczywiście badania oceny sprawności układu odpornościowego. Zastrzegam, są to wstępne dane, które będą kontynuowane.
Tutaj zgrupowaliśmy parametry oceny kompetencji immunologicznej limfocytów(b,t)
Odpowiedź na ( ) mitogen pobudzający proliferację dojrzałych postaci limfocytów(b).
Odpowiedź proliferacyjna ( ) mitogen stymulujący mniej dojrzałe, ale także odgrywające bardzo istotną ( ) rolę w całej populacji wszystkich limfocytów grasiczozależnych.
Wreszcie sprawdziliśmy wysycenie receptorów interleukiny pierwszej i dalej aktywność supresyjną, która reprezentuje zdolności immunoregulacyjne limfocytów(t).
Co się działo?.
Przed leczeniem odpowiedź na interleukinę była prawidłowa i została prawidłowa ( ) dość niska 32,5 tys., podwyższyła się do 51 tys. impulsów po ekspozycji polem elektromagnetycznym.
Nasycenie receptorów wzrosło z 56 do 96% a więc podobnie i aktywność supresyjna z wartości nikłej albo prawie zerowej, wzrosła do poziomu prawidłowego.
Tego typu zmiany powtarzały się systematycznie we wszystkich dotychczas obserwowanych przypadkach. Bardzo interesujące obserwacje odnosiły się do aktywności immunogenu.
Co to znaczy?. Jaka jest właściwie relacja między immunogenną aktywnością układu a kompetencją immunologiczną?.
Otóż, układ kompetentny odpowiada adekwatnie do żądań stawianych samemu sobie. Część układu immunogenna, część prezentująca, ( ) wykonuje w odpowiedzi komórki kompetentne. Jeżeli takowe istnieją i zadowolą odpowiedzi wywoływaczy, wszystko się uciszy. Gorzej jest, jeżeli grasica nie nadąża z uzupełnieniem, wtedy monocyty, makrofagi, to całe pospolite ruszenie wydobywa się z szpiku kostnego i które nie wymaga takich złożonych procesów dojrzewania i edukacji, jest bardzo aktywne, woła o odpowiedź. Działają tu duże ilości interleukiny pierwszej, która pod różnymi( ) innymi jest jednym z czynników ( ) stany podgorączkowe, nawracające gorączki, bez stanu infekcyjnego( ). I tak to długo trwa, dopóki żądania immunogenne nie zostaną zaspokojone kompetentną odpowiedzią.
Otóż te immunogenne żądania wyrażone współczynnikiem ( ), który mówi o podwyższonej aktywności (monocytów) do 13.5 ( w porównaniu z normą, 4), spadł do poziomu normy po leczeniu .........em.
I znowu powtarzało się w wszystkich kolejnych przypadkach.
Jak widzimy, początkowo wysokie stężenie(interleukiny pierwszej ) zostało wyraźnie obniżone w każdym z tych przypadków, a jej konkurent, panujący, nadmiernie aktywny antagonista interleukiny pierwszej wzrósł wyraźnie z 2 300 do 3 200
z 2 400 do 2 800 itd.
Tu chcieliśmy pokazać państwu korelację pomiędzy wartością wskaźnika charakteryzującego podwyższoną aktywność monocytów oraz interleukiny (1 teta).
Jak widać współczynnik tolerancji 0,87 jest niezwykle wysoki, wskazujący na ścisłą korelację tych dwóch zjawisk, czyli, im większe stężenie interleukiny (1b) w nadsączu tym większy wskaźnik.
Tutaj pokazujemy jak kompetencyjnie wobec siebie oddziaływuje interleukina (1b) i antagonista receptora interleukiny (1b).
Tutaj wraz ze wzrostem stężenia antagonisty, spada wyraźnie stężenie interleukiny (1b), co stanowi o procesie łagodzenia stanu zapalnego i wychodzenia ( ).
Na niej pokazujemy z kolei uzależnienia wskaźnika charakteryzującego aktywność immunogenną monocytów od stężenia antagonisty receptora interleukiny pierwszej, gdzie widzimy odwrotną tolerancję z bardzo wysokim współczynnikiem tolerancyjnym.
To wszystko chciałbym państwu pokazać jako materiał dowodowy, jako materiał konkretnych wyników i mimo, że jest to dopiero wstępne badanie, myślę, że warto było je pokazać, choćby dlatego, że pomiędzy poszczególnymi wynikami istnieje bardzo ścisły, logiczny wzajemny związek. Wzrastała kompetencja immunologiczna limfocytów t. Obniżała się pro zapalna aktywność komórek, które wywołują odpowiedź. A ponieważ wszystko to zależy od uzupełnień w układzie odpornościowym, to wobec tego należy przypuszczać, że u naszych pacjentów po 10-cio dniowym okresie aplikacji pola elektromagnetycznego, uzyskaliśmy usprawnienie grasiczozależnych procesów odbudowy sprawności układu odpornościowego, który przynajmniej w 6-cio miesięcznym okresie poprzedzającym nasze obserwacje i leczenie, wykazywał jednoznacznie zdecydowany niedobór odpornościowy, który był leczony jedynie objawowo i interwencyjnie, bo antybiotykami.
Teraz po zastosowaniu wpływów wolnozmiennego pola elektromagnetycznego, uzyskaliśmy wynik ( ) rekonstruującego podstawowe składniki siły układu odpornościowego.
Przypuszczamy, że uzyskaliśmy to dzięki wpływowi pola na grasiczozależne procesy uzupełnień komórkowych w układzie odpornościowym.
Jeżeli nasze przypuszczenia zostaną potwierdzone następnymi wynikami, będziemy mogli uzupełnić repertuar naszych oddziaływań immunotropowych o niezwykle cenny sposób postępowania, wolny od niepożądanych efektów ubocznych a wspomagający zgodnie z fizjologicznymi procesami funkcjonowanie układu odpornościowego w jego mechanizmie obronnym, regeneracyjnym i immunoregulacyjnym.

_________________
wolność to świadomość ograniczeń