Ale mdlejesz bo nie możesz patrzeć na strzykawkę i krew,czy z innego powodu?Ale mam nadzieję,że przed oddaniem krwi przebadali Cię,czy możesz być dawcą.Podobnie ja miałam jak opisałam wyżej,okazało się,że sama mam niską hemoglobinę i nie mogę oddać krwi.Ale raz się uparłam i pobrali mi trochę,potem kazali leżeć dali kawę i czekoladę,ale nie posłuchałam,wstałam z innymi dziewczynami i poszłyśmy na miasto,a tam jedna drugą musiała podtrzymywać,bo robiło nam się słabo.Nawet miałam i jeszcze mam Legitymację Honorowego Krwiodawcy.

Ja w tej chwili oddaje już regularnie, mam nadzieję, że już tak zostanie. Jakoś dobrze na to reaguję, chociaż wszyscy uważają, że powinnam zaraz umrzeć na kozetce bo jestem chuda i blada, wieć upływ krwi mnie zabije ^^ Nie zdarzyło mi się zemdleć, w sumie nie odczułam nigdy w żaden sposób ubytku krwi, po prostu oddaję, idę do szkoły/pracy i juz. Cieszy mnie to, bo tak mnie wszyscy straszyli, że sama miałam obawy czy jestem właściwą osobą na dawcę.
Zarejestrowałam sie też w rejestrze dawców szpiku, polecam każdemu, nic nie boli, nic nie kosztuje, a może kiedyś przyjdzie czas, że któreś z nas uratuje ludzkie zycie http://www.dkms.pl/choose.html

zgadzam się z emą. Jeśli możemy pomagać, to róbmy to. Ja też oddaję regularnie i właśnie zastanawiam się nad oddaniem szpiku. Nie wiem tylko jakie są warunki, ale sobie doczytam:)